Ersin Kayışlı Şiirleri - Şair Ersin Kayışlı

Ne günler yaşadık senle,
Roman gibiydi aşkımız,
Satır satır, dize dize,
Şiir gibiydi aşkımız…

Sevmelerin ötesinde,

Suskunluğum bozacak bir gün sessizliğini,
O zaman yüreğimden kopan feryatları gör,
Kabullenmez çok fazla böyle sensizliğini,
O zaman çığlık çığlık çıkan isyanları gör…

Patlamaya hazır bir volkan gibi derinde,

Yıllarca en acımasız ateşlerde yaktın beni,
Sen sen diyen yüreğimin külü bile kalmadı bak,
Vuslat elimizde iken hasretinle yıktın beni,
Sen sen diyen bedenimin hali bile kalmadı bak…

Bir zamanlar umudumun olduğu yer kırık dökük,

Aşkla dolu yürekte açılınca derince,
Hasret yarası ağır ağır kanar gönülde,
Yangın yerine döner hayat olur işkence,
Hasret yarası alev alev yanar gönülde…

Dil ne yapsın çaresiz tükenir diyeceği,

“Ve sen yüreğimde bittin o gece…”

Ben doğdum doğalı böyle olmadım,
Aklımı başımdan aldın o gece,
Ömrümce böyle bir gün yaşamadım,
Gönlümü kedere saldın o gece…

Bak hala aynı yerinde bıraktığın günkü gibi,
O gülleri kurutmadım suluyorum gün gün hala,
Bil ki bir şey değişmedi bende yine dünkü gibi,
O günleri unutmadım yaşıyorum gün gün hala…

Saçlarının mis kokusu hala durur yastığımda,

Doğru mu duyduklarım sen misin bunu diyen,
Hadi gittin kendini neyle avutacaksın,
Geçip yaşananlardan ve hem de ebediyen,
Söylesene her şeyi nasıl unutacaksın…

Gönlümde hasretinin dayanılmaz sancısı,
Ben nasıl taşıyayım nasıl huzur bulayım,
Üstelik günden güne artıyorken acısı,
Ben nasıl yaşayayım nasıl mutlu olayım…

Gözyaşımın pınarı senin için çağlarken,

Cesaret lazımdı aşka biraz da dürüst bir yürek,
Sevdin ise her bir şeyi göze alabilmeliydin,
Sevda bir gönül işidir oyun zannetmemek gerek,
Umudun bittiği yerde umut olabilmeliydin…

Gerekirse yıldız olup gezmeliydin gökyüzümde,

Sana ait her şeyi çıkardım hayatımdan,
Yalanlara karışıp düştün gönül tahtımdan,
Hiçbir farkın kalmadı benim kara bahtımdan,
Bil ki eskisi gibi sevilmiyorsun bende…

Bunca kedere derde hangi yürek dayanır,