Kahverengi gözlerine şiirler yazabilirdim.
Rengini, toprağa benzetirdim mesela.
Toprak ki insana hayat verir.
Senin gözlerin de öyle…
Derler ki gözler kalbin aynasıdır.
Bilenler iyi bilir,ebru sanatıdır sevda
Su kader,yürek fırça,her duygu ayrı boya
Senin yüreğinden damlar ve aşkta da "biz" gerekir
Yoksa, suyun verdiğidir;kağıtta gördüğün şekil
Bu şeklin her deseni, inan ki senin eserin
Zaman yatağında yüzen bir damla,
Zamansızlığa gebe zerreyim.
Sonsuzluğa taşıyan; o hazin sonda,
Adı pişmanlık mı olacak?Göğe yükselişimin…
Ben yükseldikçe alçalan dünya,
Söylesene, neler bıraktım sende…
Yürekten yüreğe akan, nefret midir yalnızca?
O zaman kıskan sevgi, kardeşin geçti seni.
Sevgilinin yanına gitsem; usulca,
Sessizce haykırsam, duyar mı beni?
Duyulmayan kaç ses var, bugüne kadar?
Daha yaşamı anlamadan, ölüm şiirleri okudum.
Yaşamsız kaldım.
Allah’ı, yeni tanımışken, bana korkmak öğretildi.
Sevgisiz kaldım.
Dini kavramadan önce, cehennem anlatıldı.
Rahmetsiz kaldım.
Bir nehir gibidir ömür,
İçinde kirlenir insan.
Gözyaşıyla yıkar,
Temizler ömrünü.
ÇİFT BAŞLI KARTAL / POLİS
Çirt başlı kartaldır, O ,semada yalnız uçar.
Keskin bakışlarından ,kaçışır yarasalar.
Yakalar pençesiyle ,acımaz, suçu boğar.
Karanlığa ışıktır, bakışı alev saçar.
“Şairler yalancıymış”
O zaman en büyük yalanı şiirim söylemeli
Kıyamete kadar sürmeli doğruluğu
Denizler tutuşurken bile inanmalı saf yürekler
Binlerce kez içine attığı çığlığı haykırmalı sönen güneşe karşı
İyiler kazanır dostum
Kayıp ruhların cenneti, hayalleridir,
Bastıkları yer cehennemleri...
Gövdeleri mezar,
Yaşamları yüreğinden uzakta.
O halde;
Kendini aramak için doğdun.
Yaşanmamış bir öyküydük ikimizde,
Gecenin tenhasında hiç görünmeyen.
Aşk nedir, bilmiyorduk biz.
Bir sırdı çözülmeyen.
Biz seninle, hep aynı resimdik aslında,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!