Senden ayrı bir hiçtir bedenim
Ruhum en çok da bun emin
Sanma ekmekle bozulur bu yemin
Tanrının merhametidir ellerin
Gitsen yine aynı umutla beklerim
Bir kitabı, öğretisi yoktu sevmenin
Şimdi tam da şiirler yazılacak çağındasın.
Çeşme başında oturmuş,
Erkeklerin yürek bağındasın.
Bir gece vakti yatağımızın başındasın,
Deniz kabuğundan hayallerim var
Kum örttükçe üstümü
Deniz temizler yüzümü
Okyanusun ortasında, yapayalnız
Kulağına tut beni ey insan
Anlatayım sana olup biteni…
Kocaman alnına,
Bir maşallah öpücüğü,
Konduramadan,yumuşacık ellerini,
Tutup bağrıma basamadan,
En ufak acında,
Yanında bitemeden,
Ne kadar doldurursan doldur hancı
Nafile geçmiyor, geçmeyecek bu acı
İlk terk ediliş değil bu, bilmem kaçıncı
Nafile geçmiyor, geçmeyecek bu acı
Hayatımı paylaştığım kadın artık yabancı
Hayatımıza giriyorsun,hoşgeldin
İnsan olacaksın,her şeyden önce
Rahat duramadın erken geldin
Anneni seveceksin çocuk,her şeyden önce
Şimdi kavuşmak vakti
Gerçek gibiydi sanki
Yaşadık ve bitti
Oysa hiç bitmedi koşuşturma
Bitmedi hiç sevda
Bitmedi sevdam
Kızıl pençesinden kurtulamıyorum aşkın
Zamanın zabitleri, zapt ediyor hayallerimi
Ne zaman bir hayal kurmaya kalksam
Gerçek ile sevişiyor kurmacam
Azılı düşmanım bakışlarım
Dünya korkmuyor sanıyorlar
Korkuyorlar,en çok da
Secdeye dizimizi vurduğumuzda,
Çıkan sesten korkuyorlar
Dünya bilmiyor sanıyorlar
Bir akşam, yalnız, yürüyorsun
Saçlarında inci taneleri
Ellerinde vedanın parmak izleri
Yalnızlığın da bundan
Yoldaki dikenler acıtmıyor
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!