İzmir koktu bu sabah sokaklar
Deniz koktu Tüm kaldırımlar
Martı sesleri yayıldı evime
sessizce dinledim
Olmadı İzmir yapamadım sensiz
Aslında ne kadar sevgisizdim
Bu koca dünyada yalnızdım
Ama hayatta umutsuz olmadım
Sevgiyi kalbimde biriktirdim
Sevgimi mutluluğa harcarım
Gönül olmak ister
Deli bir rüzgar
Uzak kaldı bana yar
İçim bu yüzden kanar
Olmak isterim deli bir rüzgar
Ruhum seni arar
Yoktu bizim sonumuz
Bak ne kadar mutsusuz
Bilirsin birlikte saatler geçmez
Seninle zamanlar hiç tükenmez
Aslında beraber çok yalnızız
Geçer elbet acımız
Şu nefret dolu insanlara bak
Günah değil mi seven insanları ayırmak?
Bunun için kurşun atmak
Seven insanlara nefret besleyip can almak
Onların tek suçu aşık olmak
Hayatta en büyük kötülük sevgiye karşı durmak
İyi bir şeyler söyle
Aç kalbini sevgiye
Kapat kapımızı acı gerçeklere
Uzak yap bizi bu kötülüklere
Mutluluk ver kalplere
Ne oldu bizim içimizdeki sevgimize
Sahilde yürürken
Bir anda müziği açmak gelir içimden
Yükselir bir nağme inceden
Sertab Erenerin muhteşem sesindenBir Damla Gözlerimde
Tüm duyguları yaşattı en derinden
Herşey kulağımdan kalbime aktı
Sazlı sözlü eğlencemiz
Neşe dolu kalbimiz
Daim olsun sevgimiz
Tüm gece sürsün neşemiz
Elbette çok mutluyuz
Gözler kör olmuş
Kulaklar duymamış
Duygular duvardan farksız olmuş
Ruhu her yere nefret ekmiş
Bütün insanlar o zalimi tanımış
Ama akıllarını durduran bir şey varmış
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!