Aşk sevdirir tüm renkleri.
Ama aşk işte,içinde taşır bütün renkleri.
Kara boyası ayrılıktır aşkın.
Kapatır tüm renkleri.
Kalbim ve içinde senin tohumların.
Kalbim bir kuru topraktır.
Rağbetine muhtaçtır.
Kasıp kavuran gözlerindir üzerinde.
Gül,gülde yüzüme yıldırım gibi düş gönlüme.
Naz etme,yağıver bugün delice.
Bir araya getir aşkları.
Sen kadar olamazlar.
Sınırı yok aşkın.
Senin gibi aşamazlar.
Herşeyi unutur insan.
Sonbahar son bahar mıdır?
Oysa nice sonbaharlar var arkasında.
İlkbahar da ilk bahar mıdır?
Nice ilkbaharlar var arkasında.
Mevsimlere kısıtlamışız hayatı.
Yıllar ile yormuşuz yaşı.
Hayat inanmaktır.
Anlamaktır.
Yaşamaktır hayat.
Ait olmaktır.
Tereddüt etmektir.
Issız bir ada gibidir insan.
Adımı sokaklara tükür.
Hayalimi de kabuslara sal.
Ama gülücüklerimi çocuklara ver.
Doğrularımı yalnızlığa.
Yanlışlarımı ise müzelere ver.
Sözlerimi şairlere.
Terkedip gittiğinden beridir görmüyorum.
Kimseye derdimi paylaşmıyor,söylemiyorum.
Sensin tek derdim,belki de ecelim.
Başkası olamaz,yüreğim çünkü senin.
Son bi kez göreyim.
Böyle yüzüme gülme, bir dudak hareketiyle.
Gözlerinin perdesinden yağmurumu seyretme.
Verme elini verme,sımcıcak ellerime.
Bırak öylece kalsın,bu ateşi söndürme.
Etme vedalar ertme, bir el hareketiyle.
Sen bana ne kadar uzak dursanda.
Ben sana o kadar çok bayılıyorum.
Acı sözlerin canımı acıtsada.
Sevmişim bir kere kabül ediyorum.
Her kaprisine, şımarık hallerine.
Ne kadar kızsamda tahammül ediyorum.
Yazdıklarınızın çoğunu okudum, çok beğendim...