Sesiz bir bir yolda yürdük yabancı iki kişi gibi
Karanlığa uzanırdı usulca bedenim sana doğru
Güneş ne zaman batar karanlık aniden çevreler
İçinde sen olan her köşe şimdi güneşin olmadığı yerde
Sonu olmaz bu gidişin birdaha gelişin gibi
sonu olmayan bir hayatdı bizimki yaşarken var olduk ölürken kaybolucaz senin vardığın benım yokluğumda bir anı şimdi kadınımsın hayat ağacımsın belki de benım tek yaşam nedenimsin gururum o kadar katı ki sevgile sana olan hislerıme içimde yaşadığım gibi sana göstermiyorum içimde yanan ateş dudaklarıma dökulunce sözler birden kayboluyor anlatmıyorum kendimi sana yeşeren bir,fidan, dalın,dan kopmuş bir gül içimde yanan bir ateş kaplar butun içimi yakar beni anlatamam sana olan duygularımı sen pınlar gözlum içimdekı bu ateşı söndür bırak içimdekı ateşi senınle öldüre biliyim canım yıkık bir ev kap kara bir köşede kıvranıp sözlerde sana bakarak konuşmak bana acı verıyor yanlızım kaldığım geceler sana ne kadar hasretim bir bilsen gün bir günde bana doğru dönse güneşini bana çevirse yolumda karanlık köşeleri bana gösterse sevgilim ömrümde sen varsın her anında her dakasında sen varsın sen
Saniyler sonra hayat alır elımden en sevdiklerimizi
Dün gece yanımda bir gülücük bana bakarak gülümsedi
Düşlerimde yastığa başımı koyarken onu gördüm yine
Bana gülümsüyor gözlerinden yaşlar dukalarına süzülüyor,,
Hırçın bir bir denge bu hayat bir yaprak gibi
Olmuyor sevgilim kapalı kapılar
Ardından bakmakla olmuyor
Çıldırtan aşkına uzak kalarak olmuyor
İncilmiş ruhuma uzakdan dokunmak yetmiyor
Aşka çaresizce bakarak yaşanmıyor
Hayatım bir karmaşa hiçinde yokbir heycan
Sözler yarım kalır hayatımızda kaybetmekde
Heycanı içimde bir tutkudur sen varken
Bazı zaman yok olur tutkularım sen yok ken
Bir can vardır onun için hayatını feda eden
Benı can evımden vurdun hiç suçum yok ken
Suçum neydi sevmekmi severken yoksa ölmekmi
Ben neler gördüm ama sensizliğin acısını görmedim
Ben kendimi fenda edecekken sen bırakıp gitin
Benı arama sorma diyişin öldürdü
Sonu olmayan bir aşkın gemisindeyiz
Savrulan bir gemideyiz denizin ortasında
Kendimden geçtim sana yanarım
Bilinmeyen diyarlara yelken açarım
Kaybolan bir kadın vardı gönül denizinde
Bırak nerdeysen bırakdığın yerde dön
Yarını düşünmeden var git
Sana olanlar benim suçum
Herşey bırakdığım gibi kalsın
Dağınık bir kaç anı sana hatıram olsun
Benı can evımden vurdun hiç suçum yok ken
Suçum neydi sevmekmi severken yoksa ölmekmi
Ben neler gördüm ama sensizliğin acısını görmedim
Ben kendimi feda edecekken sen bırakıp gitin
Benı arama sorma diyişin öldürdü
Canım kadar sevdiğim
Uğrunca canımı verdiğim
Yaşarken gönül verdiğim
Ölürken seni düşündüm
Kalbimde yokdur sensizlik
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!