Masaya yatırdım dün gece gençliğimi,
Soğuktu, metaldi, tanıdıktı.
Dediler ki, "sebep?"
Omuz silktim, anlatamadım ‘’hiç’’liğimi.
Ölüm sebebi,
Ne bir kurşun yarası,
Kapattım kapıyı
Paslı demirine dünyanın
Gazete kağıdından gemiler yaptım
Sonra yaktım onları
Şafağın yenisinde
Sabahın kirli, sisli puslu vaktinde.
Başımız sağ olsun,
Kaybettik masumiyeti,
Bencilleştik,
Bir dilim ekmeği de, kocaman dünyayı da paylaşamadık.
Savaştık nesiller boyu, bir hiç uğruna,
Büyüyen cüzdanlarımız ve göbeğimizdi sadece,
Yalnızlık diye birşey yok aslında
Ya kalabalıklar arasında yalnızsındır
Ya da kendinle başbasa kaldığında
Yalnızlık en az iki kişiliktir yani
Sen ve kendin, kendin ve sen..
Kime kızmalıyım
Kime
Kime borçluyum bu yokluğumu
Tanrı ya mı
Komik oldu bu
Olsun hem her şey komik değil mi zaten
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!