Hapis eylediniz güneşi,
Tel örgülerle,
Göstermediniz parlaklığını
Müjdelemediniz bize,
O güzel güneşli günleri
Hapis eylediniz
Tam bir kısır döngü bu yaşam.
Ne başı belli ne de sonu.
Aydınlıktan karanlığa,
Karanlıktan aydınlığa.
Sevinçten kedere
Kederden sevinçe.
Hani derler ya canım,
En kötü şey yalnızlıktır.
Şimdi bende kötü birisi oldum.
Olsun be canım,
Sen kötü olmada,
yeter ki ben olayım.
Yıllar sonra dün akşam seni düşündüm.
Hatıralar canlandı birden o eski heycanla.
Ne güzelmiş meğer seninle olduğum günler.
İnsan kaybedince anlıyor herşeyin değerini.
Şimdi bir karım,bir de çocuğum var.
Umutsuzluk içinde
Seni düşünmek
Seni özlemek
özleminle yaşamak
Kolaymı sanıyorsun?
Gecenin bir vakti
Umutsuzdum
çaldım kapıları,
yüzüme çarpıldı.
Açtım.
Çaldım aşı.
Uykusuzdum.
Hapis eylediniz güneşi,
Tel örgülerle,
Göstermediniz parlaklığını
Müjdelemediniz bize,
O güzel güneşli günleri
Hapis eylediniz
Yıpratıyor hayat acımasızca
yıkıyor bütün yükünü omuzlarına,
sonra yıkılası vuruyor sillesini.
Acıların karmaşasında kayboluyorsun.
kurtulmak,
kaçmak istiyorsun biliyorum.
Kader derler alın yazıma.
Hem de kara kader,
Bir gün olsun gülmeyen,
Sanki bir günah gibi değişmeyen.
Beni bir türlü bırakmayan,
Kara alın yazım.
Sokakta yürürken
ayağıma bir şey değdi;
Eğilip baktım
kırık bir kalp.
Birden aklıma sen geldin,
ve yıllar önce
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!