Aydınlat kararmış yüreğimi gün ışıltılı gözlerinden sadece bir bakışla
Sonsuz uykumdan uyandır beni tebessümlü bir buseyle
Tükenmez huzurundan bağışla birazda olsa kurtulayım burukluğumdan
Sevginin tohumlarını serp ki yüreğime dayanmak için mahkum edeyim aşkını
Mühürledim artık yüreğimi içinde acılarla sonsuzluğa
Yasakladım kendime aşkı dayanılmaz hasretlere elveda
Son huzurumu aramaktayım ebedi huzur diyarında
Zevk almak ve hissetmek için yaşıyorum mutlulukla yan yana
Gözlerin ebedi huzur diyarının büyülü aynaları oldu
Yüreğinse sonsuzluğa uzanan bir geçit benim için
Aşkın taşlaşmış yüreğimin rehberi karanlık koridorlarımda
Sen ise varlığımın anlamının vücut bulmuş halisin
Sen;
Gecenin karanlığını kavuran ay ışığı
Okyanusta dalgalara kıyan çektiri
Yükseklerde semayı inleten çığ
Yürekleri coşturup alevlendirensen
Ben;
Devranında kükremiş cihana
Canlı gömülmüşüm toprağa
Hükmetmiş uzak diyarlara
Yenilmişim tek bir çarpıntıya
İlkin zararsızdır masum bir bakış gibi
Yavaşça filizlenir yüreğinde bir gül ağacı
Bakmaya doyamaz acısına dayanamazsın
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!