-2 Temmuz yangınlarına
çok şey kayboldu zamanla
soğuk suyuna bulandı
hızla eriyen karsambaçların
insan
sanat
yangın
kendime değil artık göz yaşlarım
kaybolan insanlığadır acımalarım
dünyaya tepeden baktım şöyle
masumiyet gayba uğramış
kahpelik gördüm
kalleşçe tasvirlerinde hayatın
verimsiz topraklar çoraklığı bu
vurguncu çatallar büyütüyor içinde
bana mı öyle geliyor
yoksa yer midir
durmadan sallanan
kısılıyor ses
vahşet
bir ayna kadar gerçek
yılkı atına dönüşüyor insan
bunca erozyondan sonra
ne tuhaf!
yer
yerinde
yerli yerinde duruyor halen
(02 Temmuz 2003)
Naime ErlaçinKayıt Tarihi : 4.7.2003 18:53:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Naime Erlaçin](https://www.antoloji.com/i/siir/2003/07/04/erozyon-2.jpg)
Suda balık
Havada kuş
Ve toprakta karınca
kadar çokturlar...
Onlar ki
Cahil
Cesur
korkak ve
çocukturlar
Ve onlar ki uyup hainin iğvasına......''N.HİKMET
Tebrikler ,teşekkürler
Sevgi ve dostlukla..
mim kemal ertuğrul
Islanmış taşlığında suskun bir bekleyişin
Yutar yalnızlıgın buzdan ayını,
Aksamsefaları icinde karanlık gözlerin.
Döker çiçeğini sararan rengiyle,
Yaralı bir aşkla seğiren derin.
Ve aklın seni sürgüne gönderir
Yüzüne iğreti gelen isminle,
En yalnız köşesinde donmus yüreğinin.
Metin Altıok
SAYGIYLA.
TÜM YORUMLAR (10)