Hakikat bir nur idi
İnsanoğlu o kadar alışmıştı ki
Yalanların karanlığına
Bakamadılar ışığa.
Kendileri bile inandı
Yarattıkları bu yalan dünyaya
Herkes biraz yalnızlaştı
Selamlar alınmaz
Dostlar hatırlanmaz oldu.
Her gün yenisi inşa edildi
Hakikatten uzak tutacak
Oyunlar...
Hem de ne çirkin ne kanlı oyunlar
En çokta çocuklar,
Kadınlar hırpalandı.
Doğa bile kaldıramaz oldu
Bu benmerkezci insanoğlunu.
Karanlıklar daha da koyulaştı
Gücünü arttırdı
Umutlarını çaldı herkesten
Gülümsemeyi
Sevmeyi unutturdu.
İnsanlık tarihinin en üst model
Robotlarını yarattı.
Düşünmeyen,
Sorgulayamayan,
Duyguları olmayan
Robotlar...
Oysa görünenin ötesinde
Tek bir gerçek vardı
İNSAN olmayı başarmak.
Herkes unuttu, doğduktan sonra
Verilen görevlerini,
Burada bulunma amaçlarını.
Yaratılan bu dünyaya
Ayak uydurmaya çalıştı
Tüm değerleri ardında bırakarak
Mutsuz oldu özünden uzaklaşarak
Bu hale depresyon deseler de
Oysa İnsanlığın en büyük erezyonuydu
Herkesin yaşarken öldüğü
Cehennemin başlangıcıydı...
Kayıt Tarihi : 19.8.2014 00:14:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
beğeniyle okuduğum,iyi işlenmiş bir şiirdi..tebrik ediyorum
kabuslar gördükleri halde.. çeşitli uyku ilaçlarından medet umarak ertesi
gün dünya benim ben dünyayım diyerek o sarhoşlukla ayağa kalkıp her günkü gibi insanların özellikle din sevgilerine bir hoca edasıyla arka çıkmış
görünenler şeytan bile olamaz...Tanrı onların cezalarını hem yaşadığımız Dünyada hem de ruhlar Dünyamızda en büyük cezayı sonsuza dek verecektir.
Bu anlamlı dizelerinizi kutluyorum.
TÜM YORUMLAR (4)