Erozyon Şiiri - Deniz Derya Keskin

Çıkışı arar esaretinde
Dar girişli ışıksız labirentlerinde
Mağrur ve nefessizdir
Mariana çukuruna itilmiş bir kurbandır şimdi
Soluksuz...

Boynunda yağlı ilmek
İsminin önündeki sıfatıyla seslenilir
Yozlaşmış ve kokuşmuşluk girdabında
Sorgulayan gözleriyle rest çeker oyuna
Boynu dik soğuk duvarların neminde
Sıkışıp kalır küflendirilmişliğinde vakitsiz

Konuşurken sessizliğinde ki çığlığıyla
Bakmaz sırtından vuran sarı dişli kirli gülüşlü leş kargalarına
Gözleri yorgun düşleri çalınmış yaşamdan muaf
Olmayan çıkışları arar parmaklıklar ardında

Elleri çapraz bağlı
Dolanıp dururken itilmiş çıkmazında öylece
Top on listesinde bir isimdir şimdi
Dik ve onurlu bir şekilde

Eee..
Sıra kimde?
Sapla samanın karıştığı bu dünyada...