Yüreğimin, yüreğimin ta şurasında
Memleket hasreti tütüyor.
Doğanın binbir rengini sulayan
Memleketim Gümüşhacıköy'e...
Dört mevsim bir başka yaşanır,
Ve ben bugünde iş aradım anne
Ağarmış saçlarım, yorgun düşmüş bedenimle
Yarına umutla bakmak için
Otuzuma üç kala
Kocaman kocaman fabrikaların önünden geçtim,
Bir bebeğin ağlayışında,
Bir çocuğun haykırışında,
Bir gencin düşüncesinde,
Seni aradım, sevgi.
Ben seni, Teoriyle pratiği birleştirdiğin, oportünizm saltanatını tekmelediğin usunla sevdim. Bilgi dağarcığının derinliklerinde özgürlüğe yelken açtım, gelecek güzel günler için. Ve günleri gecelere, geceleri aylara, ayları yıllara nakış nakış işledim, ey sevgili.
Ben seni, Aslanın ağzındaki ekmeği kazanma idealinle sevdim. İdeallerin en yücesi emek sevgimin kaynağı, şiirimin coşkusu. İdealin, kalbimde patlamaya hazır bir yanardağ. Ve sen, İdealizmin idealitesi...
Ben seni, Tütün sarısının soğan yeşiline çaldığı beyaz haşhaş tadında sevdim. Kızılırmak’ın çeltik tarlalarından, Çukurova’nın beyaz pamuğuna sevda türküleri söyledim. Doğulu ırgatların hasret ağıtları yaktığı gibi... Ve hasretin, yüreğimde sevda türküsüne dönüştüğü gibi...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!