Erol Sagun: Hayatı, Biyografisi, Eserler ...

Bendeniz Erol Sagun,08.11.1947 Tarihinde Aydının bir dağ köyünde,ahşap bir evde gözlerimi dünyaya açtım,Benden önce ikiz kardeşlerim birer sene arayla öldüğü için el bebek gülbebek büyütüldüm.Babam ve annem köyün zengin eşraflarindan olup,ticaretle uğraşan babam,Ileri görüşlü,demokrat atılğan,zeki bir adamdi.Annem amcasının kızı olmasina ragmen cahil bir kadındı.ama dedem 25 sene köyün muhtarlığını yaptığı için evde iyi yetişmiş,oturup kalkmasını,misafir ağırlamasını,konuşmasını bilen,Tam bir osmanlı kadınıydı.

Çok güzel bir çocukluk yaşadım.1950 Senesinde,bir dağ köyünde,rayomuz,taş pilak,iğnelyle çalan,o zaman için modern gramofonumuz bile vardı.Arkadaşlarıma eve çağırır,onlara plak çalardım,En güzel oyuncaklara sahiptim.Arkadaşlarım hep gıpdayla bakar,ben gururlanırdım.Bu gururumun cezasını gençlik yıllarımda çekeceğimi nereden bilirdim.Ilk okulu en büyük minnet borcum olan tam bir cumhuriyet öğretmeninin elinde okudum.O devirde.piyeslerde,oynadım tiyatro yaptım,bayramlarda manzumeler okudum,beş sene sınıf.iki sene okul başkanlığı yaptım.Zeki bir çocuktum.5 inci siniftan biricilikle Mesun olurken,komşu köyün baş öğretmeni de katılmıştı mezuniyet imtahanlarına.o dediki bu çocuk mutlaka okumalı.büyük bir adam olmalı.Köy öğetmenim babama ikna etti.

Okular açılınca babam,köyde nesi varsa satıp,beni okutmak için şehre göçtü.Iki sene herşey çok güzeldi.Orata iki de iken 27 mayıs ihtilali oldu.Piyasalar durdu,babamin işleri bozuldu,Iflas ettik.Evde hiç bir şeyimiz kalmadı.Icra yoluyla satıldı.Üzüntüden annem babam hastalandı.Orta üçte üzerimdeki takım elbisenin kendi parçasından eser yoktu,şimdi moda olan yamalıktan.Çok çalışkan olduğunm için nedense arkadaşlarım dışlamazlardı beni, ama ben tahtaya sözlüye kalktığım zaman,herkes bana baktığı için utanırdım.

Bizim için felaket yılları başladı.Lisedeyken, bu yoksulluk hat safhadaydı,Bu Aradada beş kız,bir erkek kardeşim daha olmuşdu..Bu zamana kadar köyden dedemlerin ve yakın akrabaların desteğiyle geçimimizi sağladık, gençlik yıllarım tam bir fiyaskoydu,bu arada da yazları çalışıyordum.Baktım olmuyor lise ikiden okulu terk ettim.Önce Bir arkadaşımın babasının manifatura mağazasında; çalışdım.. Oradan askere,gittim.22 ay askerliğimi bitirdikten sora büyük bir teksitil fabrikada işci olarak çalışmağa başladım.

Şiire olan merakım lise yıllarında başladı askerde de devam etti.Çok güzel bir şiir defterim vardı.Bir asker arkadaşım bu şiirleri defterine aktarmak için aldı. Bir daha getirmedi çalındı dedi. Ben gene yazmağa başladım Üç sene fabrikada fikir işçisi stadüsünde çalıştım 3 mart 1973 de Almanyaya işci olarak geldim.Iki sene izine gelemedim, iki sene zarfında Türkiyeye izine gittiğimde, şiir deterimde sadece iki yaprak kalmıştı.Çok üzülmüstüm,27 sene hiç yazmadım.2000 senesinin başlarında tekrar yazmağa başladım.
Bu güne kadar 600 e yakın şiirim var,Şiirimin konularını insan ve tabiattan alıyorum, Insanlardan çok nankölükler gördüğüm halde insanları hayvanları ve tabiatı seviyorum.Dünyada insan denen yaratığın Dünya yüzüne axtra Allah tarafından gönderilmiş bir deha olduğuna.eğer isterse yapamıyacağı hiç birşeyin olmadiğına inanıyorum.Kötü hiç bir insanın olduğuna inanmııyorum.İnsan ruhuna konulan vijdan denen bir nesnenin, insan oğluna Allah tarafından extra konulduguna inanıyorum.En kötü bir insan da dahi,en büyük adaletin, kendi içinde olduğuna Insan oğlu yaptığı kötülükllerin cezasını adalete verir kurtulur ama vijdanindan kurtulamıyacağına inanıyorum.Vijdana verilecek hesabın çok zor olduğuna inanıyorum.

Şiiri yalnızlığımı paylaştığı için seviyorum.En büyük dert ortağım olduğu için seviyorum,Duyğu ve düşüncelerimi benimle paylaştığı için seviyorum.Bunları da en sonunda toplumla paylaşmaya karar verdiğim için sizlerin beğenisine sundum.Rafta kalsalardı benimle birlikte kaybolup gideceklerdi.En büyük arzum bu eserler ben öldükten sonra da yaşasın istiyorum..Daha doğrusu,öldükten sonra yaşamak istiyorum..Sayğılarımla Erol Sagun..
........................................YALNIZLIĞIM

Benim yalnızlığım hücresinde ölümü bekleyen idam mahkümu gibi,
Benim yalnızlığım erişilmesi güç arzular gibi,
Benim yalnızlığım mecnunun yüreğinde yanan çaresiz sevdalar gibi,
benim yalnızlığım çölde bir damla suyun kayboluşu gibi,
Benim yalnızlığım okyanusta fırtınaya tutulmuş bir geminin çırpınışı gibi...Söz Yazarı:EROL SAGUN

*YALNIZLIK: Gecelerin
ÜMİT: Bekleyenlerin
HAYAL: Çaresizlerin
YAĞMUR: Sokakların
TEBESSÜM: Dudakların
HÜZÜN: Sevenlerin
SIIR “BENİM:Her seyim.

Her şiirimin bir konusu,bir hikayesi vardır.Bazı şiirlerimin hikayesi açık olarak anlatıldığı için hikaye bölümünü boş bıraktım.Aslında şiirlerim yazılış sıralamasına göre sıralansa benim günlüğüm gibidir.

Eserleri

600 e yakın her konuda şiirlerim var..Öykülerimi de şiir olarak yazdım ALMANYA da çıkan AVRUPA nın sayılı büyük küçük devletlerinde dağıtımı yapılan.TÜRK STAR gazetesinin şiir sayfasında 15.20 şiirim yayınlandı.Köşe yazarları İZZET AYĞÜN beyefendiye.Arman Mertkanlı hanıma benim için yazdıkları övğü dolu yazılarından.bana verdikleri cesaretden dolayı teşekkürü borç biliyorum.
Birde Kendi çabalarımla ALMAN müzik stüdiolarında yaptığım.
Demo 14 şiiden oluşan bir CD em var.
SEVDA RUZGARI İSMİNDE 164 KİŞİLİK BİR GURUBUM.
sevdaruzgarıfm.tr.gg 2000 kişinin aynı anda girebildiği,internetde engüçlü rayolar rasında yer alan birde radyom var Bütün dünyaya Almanyadan yayın yapmaktayım.Gurubumdaki ve kardeş guruplardaki gönül dostlarının eserlerini dinleyici kitlemize ulaştırarak Türk şiirine ve Türk edebiyatına hizmet etmekteyim.