B ir gecenin karanlığında pusulanmış yüreği
A nılarıda yaşamıyla duruldu
R üyalarındaydı oysa milyonlarca genç yüreğin
I slanıyordu gözyaşlarıyla toprak
Ş arkılarının eşliğinde dünyanın dört bir yanında.
Gözlerini Açtığında
Hıçkırıklar içinde bir yaşamdı
Bir sen ağlamıyordun
Bebek
Geldiğin yerde
Şevkatle sarılan eller,
Dil altlarına çekilirken kelimeler,
insanlık binlerce kez utandı doğasından
Yeryüzündeki bütün çiçekler yasta
Yüreğine dağlanmış sevdası, isyanda
Karanlığımızı aydınlatan gözlerinin ışığıyla
Okyanusların,
Dosta can
Dosta düşman
Düşmana dost
Nefse düşman olmak da var...
Adını koyamadığımız
Topraga Sürülen Yüzümüz
Yüzümüzün Karası Alın Terimiz
Yeraltındaki Kara Elmasta Ekmegimiz
Cocuklarımıza Emanet Gelecegimiz
Ve Son Nefesimiz Emegimiz...
Yollar sana hep yabancı
Gidilesi degil artık,
Akıyor ömrün gibi,
Yüreginde binbir hüzünlü duygu,
Ey yaşlanmış yürek,
Farkındamısın zalimliğini zamanın
Diyalog boşluğu var,
Alkolün sarhoşluğu var
Ne dersen de,
İkimizin başıboşluğu aramızda
Başımızı boşluktan çekelim mi?
Sonsuzluğun huzuruna yolculuğumuzda,
insanlık tarihler boyunca kendini tekrar ediyor,
Bu döngünün sonsuzlukta ki özelligine anlam vermek,
insanın varlık sebebidir,...
Anlam verdiğiniz noktada duramazsınız,
Kilit vurulamaz düşünceye,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!