Şair Erol Kânoğlu, Trabzon'da doğdu. İlkokula Akçaabat'ta başladı. İlkokulu Kars'ta, Ortaokul ve Lise'yi Erzurum'da bitirdi. Üniversite eğitimi için Konya ve Gazimağusa'da bulundu. Bir süre Sivas'ta kaldıktan sonra İstanbul'da yüksek lisans yaptı. Halen evli ve üç çocuk babasıdır. Kendisinin 2005 yılında Sivas'ta basılmış "İsimsiz Şiirler" ve 2015 yılında Hatay'da basılmış "Ander Gaybana" isimli iki adet şiir kitabı vardır.
Sevmiştim seni,
Seviyorum da halen daha.
Elimde kalan
Boş bir kadeh
Uçuk günlerin anısına…
Cehenneme açılan bir pencere
Ellerimle büyüttüm aşkını yüreğimde,
Bazen bir bıçak gibi saplandı, ağlattı acı verdi de.
Artık ne olur, bir güneş ol doğ ki geceme,
Devler bile diz çökecek aşkımın karşısında.
Ne dağlar, ne yollar ona karşı gelecek,
Evvel zaman içinde
Kalbur saman içinde
Arpa boyu yolları aşıp,
Taşa saplı kılıcı çektin de
Geldin…
Bu akşam şimdiye kadar susmuş yüreğimin akşamı,
Bu akşam içime akıttığım gözyaşlarımın akşamı,
Bu akşam acı, dert ve kederlerimin başkaldırış akşamı,
Bu akşam asırlardır kilitli kalbimi açacağım…
Dur! Konuşma, bu akşam sadece ben konuşacağım,
Her gün içimi döksem insan yerine taşlara,
YADA
Her gün ağlasam, haykırsam insanlara,
Her gün içsem, derdimi bıraksam masalara,
SONRA koşsam peşinden zamanın NE ÇIKAR?
Soğuk kışlardan kalma bu ilkbahar akşamı,
İçime zincirledim insanlığımı,
Bir cengaver gibi kuşandım kılıç ve zırhımı,
Dönersem namerdim namerdim savaşımdan.
Gün başlarken siyahlarını giyinmeye,
Soğuk bir Konya sabahı…
Sonbahar,
Süpürüyor sokakları.
Güneş kendini
Akşamüstlerinin sarhoşluğunda unutmuş
Yorgun bir kardı yağan
Suskundu yürek
Giden sevgilinin ardından
Öylece bakakaldı.
Ve yürek kadar suskundu şehir.
Akşamın getirdiği nedir bize?
Kırık bir kadeh,
Boş bir masa
Yüreğim kadar değil,
Ve ellerimde kanayan yaramın sızısı
Yüreğim kadar değil ama…
MELEKLER DE ÖLÜR MÜ?
(Çocuklar Ölmesin)
Unutulan neydi,
Neydi böyle gözlerime söz geçiremediğim?
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!