Yükleyip sıtıma bunca vebali
Sevginden kalbimde iz arıyorsun!
Kapattın baharın bütün yolunu
Artık gelmeyecek yaz arıyorsun
Sır bildim sevgini vermedim dile!
Dört mevsim bahardı şu gönül bahçem
Bir sözünle kara kışa çevirdin
Ne vardı kıracak beni bu kadar
Gerçek mutluluğu düşe çevirdin.
İçim kan ağlarken vardın yanımda
Hayâlimde her genç kiz bana eşti
Ben koştukça onlar, dağ tepe aşti
Döndüm, durdum ayni noktaya geldim
Gönül yârdan yana NURCAN'a düstü.
Gözlerinden akan yaşlar dinince
Bir de benimkini sil de öyle git,
Yüreğinde yanan ateş sönünce
beni de kalbinden sil de öyle git.
Ömrüne ömrümden günler vereğim
Gönülde huzur, ufkun allandığı vakittir
Umutların yeniden güllendiği vakittir.
Ne hancı kaldı nede yolcu bu diyârlarda
Hatıraların bile küllendiği vakittir.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!