Bir zamanlar iki kardeş varmış.
İkisi de takva sahibi ve ermiş.
Biri dağda çobanlık yapar,
Öbürü de şehirde yaşarmış.
Dağdaki tabiatla haşir neşir,
Koyunlarla konuşur, kuşlarla söyleşirmiş.
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim