ben ki, mahpusluğuna bu kadar alışmışken
............alışmışken zindanının süt veren ırmaklarına
......ve isteyerek bağlanmışken yürekteki prangana
.........kireç beyazı duvarlarına,
................zincirine
......................ve ranza-na
koparıp aldılar tutsaklığına müptela hürriyetimi




eyvallah Alaaddin Uygun üstadım. siz usta kalemden böylesi bir iltifata mazhar olmak ne güzel.. sevgiyle ve saygıyla...
emeğine yüreğine sağlık dost kalem
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta