ben ki, mahpusluğuna bu kadar alışmışken
............alışmışken zindanının süt veren ırmaklarına
......ve isteyerek bağlanmışken yürekteki prangana
.........kireç beyazı duvarlarına,
................zincirine
......................ve ranza-na
koparıp aldılar tutsaklığına müptela hürriyetimi
İçimi ezer delice bir cesaret
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Devamını Oku
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
eyvallah Alaaddin Uygun üstadım. siz usta kalemden böylesi bir iltifata mazhar olmak ne güzel.. sevgiyle ve saygıyla...
emeğine yüreğine sağlık dost kalem
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta