Ermenek dağında yaşanan acı,
Gönüllere kazdı Ayşe Gökçe’yi,
Madende boğuldu başının tacı,
Yüreğinden üzdü Ayşe Gökçe’yi.
Camdan baktı oğlu gelecek diye,
Gelip gözyaşını silecek diye.
Yüzme bilmez oğlum ölecek diye,
Şüphe yakan közdü Ayşe Gökçe’yi.
İnanmış kadındı, kadere kandı,
Eriyle birlikte oğluna yandı.
Ermenekli Recep mazlum insandı,
Kötü kader ezdi Ayşe Gökçe’yi.
Oğlu madenlerde boğulup gitti,
Eşi, Korona’ya eğilip gitti.
Yuvanın düzeni dağılıp gitti,
Hayat böyle süzdü Ayşe Gökçe’yi.
Tezcan, Recep, Ayşe bir oldu şimdi,
Aynı mezarlıkta yer doldu şimdi.
Gökçe’nin gülleri tam soldu şimdi,
Nevzat içten yazdı Ayşe Gökçe’yi
Halk Ozanı Karamanlı Nevzat
Nevzat Dağlı
Kayıt Tarihi : 25.12.2023 14:45:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Ermenek maden faciasında oğlu Tezcan'ı, korona salgınında eşi Recep'i yitiren Ayşe Gökçe sonsuzluğa göçtü. Allah'tan rahmet diler, sevenlerinin acısını paylaşırım.
Rahmet, saygıyla anıyorum ben de, ülkemin çileli insanı Ayşe Hanımı,
Mekanı cennet olsun...
TÜM YORUMLAR (1)