Azgın sular basmış bir anda
Yaşlı anası bitkin
Oğlum “ yüzme bilmez “
Ve…Acı gerçek geldi günler sonar
Hiç kimse kurtulmamıştı
Acılı ana; Ben demiştim,oğlum yüzme bilmez
Yavrular yetim,eşler boynu bükük
Analar yüreği yanık
İnsanlar suskun…….
Eğer konuşursan işinden olursun.
Her konuşanın teskeresi eline verildi bile
Metrelerce aşağıda can pazarı vardı
Azgın sular kudurmuş gibi saldırdı
Son sözleri kaçın…! “ Arkadaşlar” oldu
Kaçın! Ama nereye kadar…
Bir baba çaresiz, gözleri uzaklarda
Acı ve hüzün dolu umutsuz…
Ayakkabılar yırtık,üst baş dökük
Çaresiz bir baba…
Yıllardır giydiği ayakkabı da parçalanmış ayağında
Ders alınmalıydı ama…..
Herşey aynı… “Biçare “
O maden ocağı hala çalışmakta….
Nezihe İNAN 2014
Kayıt Tarihi : 20.2.2015 11:18:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)