Sarmaşıklarla sarmaş dolaş ayrılık,
Hüzün, hüzzama dönüşür kendi aşkında,
Ceviz yaprakları düşerken yollara,
Sakız ağacı utanır,
Utancından yaprağı kızarır,
Ve hemen anlarsın
Ermenek’e güz geldi.
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta