Ermenek Şiiri - Nuh Ali Berk

Denizmi patladı. bu neyin nesi
Yolumu kapattı yok ki ötesi
İmdat diye gelir herkesin sesi
Bence kader değil kader diyorlar
*
İlim Karaman dır ilçem Ermenek
Yine garibanlar öldüler felek
Varmı dır suçumuz söyleyin bilek
Bence kader değil kader diyorlar
*
Islanmış duvarlar üstüme uçar
Herkes deli gibi bir yana kaçar
Kapanmış yollarım kalmışım naçar
Bence kader değil kader diyorlar
*
Karnımı doyurmaz aldığım para
Çıkışı olmayan girdim bir dara
Demek ki kaderim kömürden kara
Bence kader değil kader diyorlar
*
Doğarken yazılmış derler yazımız
Saatler geçtikçe arttı sızımız
Kaçarak kurtuldu burdan bazımız
Bence kader değil kader diyorlar
*
Yedi kat altında kalmışız yerin
Tükendi mecalim kalmadı ferim
Nere gidem yok ki gidecek yerim
Bence kader değil kader diyorlar
*
Gözyaşıyla eşim bekliyor bizi
Allah’a emanet etmişti sizi
Öpüyorum tek tek ben hepinizi
Bence kader değil kader diyorlar
*
O gün içeriye yoktu giresim
Artık su yutuyom bitti nefesim
Çok bağırdım ama çıkmadı sesim
Bence kader değil kader diyorlar
*
İşe yaramaz ki eyvah ım vahım
Yardım eyle bize n’olur Allah’ım
Yol göründü mevlam affet günahım
Bence kader değil kader diyorlar
*
Tünellerin hepsi suyunan doldu
Nefes alamayıp hepsi boğuldu
Hakkını helal et sözüm son buldu
Bence kader değil kader diyorlar
Bence kader değil kader diyemem
*
Nuh Ali Berk
(Kul Hızır)