Ermenek Şiiri - İsmail Çiftci

Oy göresim geldi bizim elleri,
Çıkıp kalesinden bakasım geldi.
Yaralı ceylanım,keklik misali,
Gezip taştan taşa sekesim geldi.

Kıvrım kıvrım giden yolları güzel,
Hak övmüş yaratmış kulları güzel,
Oğuzlar soyundan dilleri güzel,
Oturup muhabbet edesim geldi.

Dağda,kekik,yavşan sütleğen biter,
Pareler hasreti gözümde tüter,
Seslenir sedalı keklikler öter,
Avcı pususuna yatasım geldi.

Mağara,maraspoli çağlar suları,
Dünyanın incisi yoktur ayarı,
Şırıl şırıl akar durmaz pınarı,
Avuç avuç alıp içesim geldi.

Elma,erik,armut,muşmala,narlar,
Daha bin bir çeşit meyveli bağlar,
Ceviz ağacında sincaplar oynar,
Neşeden göbekler atasım geldi.

Uzamış çınarlar semaya bakar,
Hasreti içimi köz gibi yakar,
Ermenek karşıda Zeyve ye bakar,
Çilingir sofrası açasım geldi

Bozdağ,dekeçatı gezsem dağları,
Rengarenk çiçekler yeşil,mor,sarı,
Kovanlar içinde bal yapar arı,
Bal almaya tezek yakasım geldi.

Gönül arzu eder hemen varmayı,
Ailece katın toptan erzağı,
Görmeli köprüsü göksu ırmağı,
İçinden balıklar tutasım geldi.

Ak seki üstüne kurun sofrayı,
Et olmazsa ceviz kendir kolayı,
Batırık aklıma sardı sılayı,
Tepsiyle beraber yutasım geldi.

Üzüm,incir dalda sallanır durur,
Bandırma sufada sallanır durur,
Dostlara hediye yollanır durur,
Büyükler elinden öpesim geldi.

Kışın lapa lapa yağardı karlar,
Giymiş gelinliği bahçeler dağlar,
Avcı ava çıkar tavşanlar avlar,
Arabaşı çorbası yapasım geldi.

Çiftci İsmail'im yürek pişince,
Gündüz hayalimde,gece düşümde,
Güzel Ermenek'im akla düşünce,
Hemen bu diyardan kaçasım geldi.