Ermeneğe Ağıt Şiiri - Hatice Avcı

Sular çoştu şu Ermeneğin dağından
18 çiçeği kopardılar yine dalından
Bu kadar kazalar niye ki teknoloji çağında
Yaktın yine annelerin ciğerini kara elmas

301 gencin daha kefeni solmadı
Felaketi görmeyenler Allah'ından bulmadı
Kömürde çalışanların hiç yüzü gülmedi
Yaktın yine babaların yüreğini kara elmas

18 yiğide yine mezar oldun kömür ocağı
Yeni doğan çocuk görmedi baba kucağı
Dalında kopardın 18 goncayı
Yuvaları yine yıktın kara elmas

Yemek yerine ecel şerbetini içtiler
Kaderleri böyle imiş bu dünyadan göçtüler
Şehit olup cenneti-ala'ya uçtular
Çocukları yine öksüz bıraktın kara elmas

Lanet olsun onların vereceği üç kuruş para
Açtınız anaların yüreğinde kapanmaz bir yara
Yok mu felaketsiz maden de çalışmaya çare
Yaktın yine anaların ciğerini kara elmas

Hastane de babasız yine bir çocuk doğdu
Bütün Türkiye'yi kara bir yasa boğdu
Anası kime baba diyecek diye patrona sordu
Gelinlerin belini büktün kara elmas

Zalim patronlar paraya doymadınız mı
301 gençten ders almadınız mı
Felaket geliyorum demiş görmediniz mi
Yaktın yine annelerin ciğerini kara elmas

İhmalciliğin adını doğal afet koydular
18 babayiğide nasıl kıydılar
Suyun çamurun içinde can verdiler
Ey zalim patronlar vicdanınız rahat mı

8 tabutu musalla taşına sıra sıra koydular
Üstlerine al bayrakları serdiler
Patronlar ayakkabısı yırtık babayıda gördüler
Fakir insanların hayallerini yıktın kara elmas...