Erman Kurtbaş Şiirleri - Şair Erman Kurtbaş

Unut yaptıklarını
bu zaman kadar
sefil yüreğim.
Kalk sabahın köründe,
dokunma suya sabuna,
kalsın öyle dünden kirlenmiş şekliyle.

Yalandan bakışmalar,
Akşamdan akşama kaybolan,
göz boyaları.
Sadece kirpiklere takılan,
samimiyetsizlikler.
Sıkıldım sizden sıkıldım.

Sen,
bazen zamir oldun dudaklarımda.
Bazen de bir işaret sıfatı,
parmaklarımın ucunda.
Şimdi ise yönelme halimsin, bütün kalbimle.
Sen,

Ey benim ağrıyan dişim
Sen gittin ya
Yerin de sızlayan bir boşluk.
Bütün gülüşlerim
Yokluğunun kanıtı.
Keşke yine olsaydın da

Şimdi sen yoksun ya: Bir yanımın hepsi burada, bir yanım gitti gitti gidiyor, son durağa. Şimdi sen yoksun ya: Ekşi bir mutluluk dilimin ucunda, kalbim bir hasrete gebe, yokluğunda. Şimdi sen yoksun ya: Ellerim soğuk, dilim ürkek, gözlerimde kirpiğinin izi, beynimin ortasında. Şimdi sen yoksun ya: Bir vuslat çığlığının eli kulağında, arkasından su dökülmemiş bir elveda, sol yanımda. şimdi sen yoksun ya: Zaman durmuş yokluğunda, gönlümde acı ayrılık türküsü, ve aşkın muamma. Erman KURTBAŞ

Dürten bir yalnızlıktır,
koltuğumun altında
hep uyurken yakalayan.
Tan vaktini bekleyen bir karanlıktır,
ve en az gece kadar uzun bir sessizliktir,
bedenimi saran.

Gözlerimde özlem,
yüreğimde hüzün,
dilimin ucunda
tarifsiz bir telaş.
İçinden çıkamadığım bir neden
ve