Erler Meydanına Gel Olduğunda...

** 663. Tarihi Elmalı Yeşilyayla Güreşlerinin Ardından.. **

Erler meydanına gel olduğunda
Pehlivan kısbetin kuşanır gider.
Maazallah sırtı yere gelirse
Gözlerinden yaşlar boşanır gider.

Yalnız Allah için çıkar meydana
Peşrevle sekişi benzer ceylana
Hizmet için çağrılırsa vatana
Hemen silahını kuşanır gider.

“Hayda bre” diye bağırır cazgır
Erler meydanına çağırır cazgır
Mertlik timsalidir ne dense azdır
Bu meydanda büyür, yaşlanır gider.

Asla böbürlenmez yenerim diye
Kendine güvenen gelsin beriye
Çapraza alırsa sürer geriye
Büyük bir heyecan yaşanır gider.

Bir yandan elense ve tırpan vurur
Rakibi şaşırıp sendeler durur
Paçayı kaptı mı yere savurur
Seyirci bu halden hoşlanır gider.

Paçadan, kasnaktan hep oyun arar
Elense, tırpanla hasmını zorlar
Bastırıp kleyle sarmayı vurar
Nihayet rakibi tuşlanır gider.

Bazısı kurnazdır, yerlere yatar
Üstündeki hasmı terlere batar
Kündeye karşılık kılçığı atar
Rakibi sırtüstü döşenir gider.

Mehmed İhsan; neler gördü bu meydan
Ter döktü burada nice kahraman
Aliço, Adalı, Koca Yusuf’tan
Nice hatıralar yaşanır gider…

17 Ağustos 2010
Antalya