Erkenci kuşların aceleciliği ile yeni kararlar alıp, harekete geçmek ruhen yaşamıma pek de uygun düşmüyordu…
Zamanın içinde belki de sadece ruhum tutsak kalmıyor, tutsaklık hesapsız düşler ile karmaşık bir yaşamda var olmaya çalışıyordum…
Unutulacak ne kadar sevgiye dahil sözler varsa, sıralanmıştı yaşadıklarımın arasına…
Dünlerin kaygıları, bu günlerin unutulanları olmuştu. Geride koskocaman bir öfke bendi kalmıştı. Ve ben sadece geçmişe saygı cümleleri kullanırken, geleceğin ürkekliği ile yaşıyordum, aslında dünlerden sıyrılarak…
Aslında yaz sonlarındaki kısa kısa gün güneşiydi çıplak bedenimizi yakmaya çalışan…
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta