çok erken geldi
küçük yüreğime bu veda
henüz yeni gelmişti gözlerime gülüşün
konağı olmayı düşlüyordu ruhum ruhunun
tüm düşlerimin ortak umuduydun sen...
inanmadığın, yaşamaktan vazgeçtiğin dünyada
hala yalnızdır ellerim
sıcaklığını arar yatağımda öylece giderken bıraktığın yastığın
tatsız-tuzsuz gülüşünle şenlenmeyen mutfağım
çok erken geldi bu terkedişin
sadece alışmış ve eksiktir umudum
yüreğime sapladığın bu erken vedada...
sorma dur lütfen...
evet hala yalnızım
eksiğim
zaman sensizliğin içine hapsetmişken
beklemek anlamsız sana iliştirdiğim umutlarımı...
çok erken geldi
küçük yüreğime bu veda
dur demeyi öğrenemedi daha...
tamamlayamadıklarımızdır benden sana kalan...
Not:küçücük yüreğimdeki en güzel duygudur seni düşlemek...
U.B
14.09.2011 0231
umutlarım...
zaman durdu...
sen gittin...
bir tek gülüşün kaldı...
Kayıt Tarihi : 14.9.2011 02:37:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!