Erken Şiiri - Mehmet Batıhan

neden geldim dünyaya,
neden gideceğim,
keşke anlasam!
ne mutluluk rüzgârından eser,
ne sevgi bağlarından bir sır.

bir gemiyim açılmışım deryaya,
epey yol kat etmişim dayanmışım yarıya,
bir gözüm ilerde bir gözüm arkada,
dalmışım derince bir hülyaya.

karaysa ha göründü ha görünecek,
oysa ki,
ne danışanım oldu gelirken,
ne danışanım olur giderken,
kim bilebilir ki...
belki geç geldim dünyaya,
belki de erken...

mutluluğu tadamadan,
sevgine doyamadan,
sessizce...
sensizce gidiyorum!...
sana bunları derken,
gözlerim arkada kalacak; besbelli,

böyle erken giderken...

03.11.1997