Erken Ölmüş Babası... Şiiri - Hakan Kurt ...

ERKEN ÖLMÜŞ BABASI
==================

Boynu bükük bir çocuk, köşede ağlıyordu,
Masumdu görünüşü, yürekler dağlıyordu.
Çok soğuktu bu sabah, elini bağlıyordu,
__Tek odada bir kilim, minder görmez kabası,
__Baştan vurmuş kaderi, erken ölmüş babası.

Kırık dökük baraka, burada yaşıyordu,
Çaresizlik içinde, bir yürek taşıyordu.
Nerde sosyal adalet, onları aşıyordu,
__Üşüdükçe üşümüş, yanmıyordu sobası,
__Daha çok küçük yaşta, erken ölmüş babası.

Annesi de hastaydı, sürekli yatıyordu,
Elde kalmış son eşya, ne varsa satıyordu.
Onu ısıtan Güneş, hüzünlü batıyordu,
__İncecik giysileri, yırtıktı tek abası,
__Şu yalancı Dünyada, erken ölmüş babası.

Yardımlar yapılırmış, ama hiç görmediler,
Göz önünde dururken, es geçip vermediler.
Açıktı kapı ama, görüp de girmediler,
__Çalışırken tarlada parçalanmış yabası,
__Elleri nasırlaşmış, erken ölmüş babası.

Yardım için başvurmuş, gün verip sallamışlar,
Başından savmak için, kaydedip yollamışlar.
Sanki hiç fakir yoktur, tarafı kollamışlar,
__Çok mutluymuş geçmişte, dağıtılmış obası,
__Aniden gelmiş ecel, erken ölmüş babası.

Küçücük yüreğinde sevdiği okuludur,
Elindeki torbada, kitabı sokuludur.
Sürmeli kara gözler, mis gibi kokuludur,
__Her şeye rağmen işte, bir gayretti çabası,
__Tanımamış hiç onu, erken ölmüş babası.

Adaletsiz ortamda, isyanlar dikleniyor,
Fakirleşti insanlar, yoksullar ekleniyor.
Bu karışık ortamda, mucize bekleniyor,
__Onurlu insan için, işte ekmek davası,
__Emir gelmiş aniden, erken ölmüş babası.

Hakan KURTARAN
10.02.2010-Aydın