Erken gel / güle güle...

- sızılı bir yıldız gibi sönüp giden kadına-

yirmilerinde yaşanmışlıktan bir karalama;

bak erken geldim yine
gözlerin güzel bak
sürme çekme
süzme gözlerini
eritme

gideceğim biliyor musun!

nereye, yirmili yaşların güvertesinde
çekip gitme, ya da git benimle
her sabah gelmezsen
kimle içerim sütü
kimle yerim peynirli böreği
böyle gitme, terk ediyorum de

gitmem lazım, büyümeliyim!

ben büyüdüm bak
sana kaldım ben
şimdi sen de gidersen
geriye dönerim yeniden
bari sabah erken gel
bırakmam son sevişmeden

canım acıyor biliyor musun!

acımak değil kopanlar
en çok söylenen türküdür
-ayrılmak

serpil anlatıyor;
istanbul'a yakın
denizi hırçın kente gittiğini duydum.
evlenmiş birisiyle, üvey anne belasına
huzur vermedi gitti zavallı kıza
o da kaçtı belalı bir kocaya
adam kafadan kontak
ne ararsan varmış
geçen kaybolmuş bir zaman
sonra duymuşlar ki mapusta
yaktı gül gibi kızı şerefsiz
ne kendine yar etti, ne sana

..

,
giderken vedalaşsak
ayrıldık derdik ancak
sanki burada elleri
hatırlarım biliyor musun
ceylan gibi titrerdi gözleri
gitti hırçın denizli kente
döner bir gün karanlığı örterse
özlemek güzelde
zaman eskitiyor sözleride
- ya unutursak

serpil anlatıyor;
günlük tutuğunu söylemişti
sürekli tepesindeymiş kocası
her gece içip dövermiş zavallıyı
'kızım olmasa' diyor
'bir dakika tutmam hayvanı
alır giderim başımı
yalnızlığım yastığımdı
çocuğa yaşamaktır sonrası'
geçende vurmuşlar kocasını
kalmış bir başına
kendine değil yası
çocuk babasız kalmasındı

..
,
dönmez artık gururludur
çizerde yüreğini bıçaklarla
ölüyorum bu halde demez
sürgüler gözlerini
bakmaz eskisi gibi
görürsen selam söyle
özlemiş seni de
gelsin bir gün acı kahveye

güle güle...

kan yılı /