Erken Gel Şiiri - Turan Mete Almammadov

bir fısıltı bir anda yayılıyor odama,
kağıt, kalem ve bir mum canlanarak söylüyör
sinirlenmiş duvarlar yıkılıyor başıma
fısıltı nerden çıktı, bunu kimse bilmiyor...

arada kesiliyor ötelerden gelen ses,
sanki uzaklıklardan yavaş-yavaş geliyor
bedeni kan içinde, dizden takat kesilmiş
asırlık bir müjdenin habercisi geliyor.

beynimi kemirirken fısıltının bu sırrı
sigaramın dumanı uzağa yol çiziyor,
odamda büyük kaos,görülmemiş bir cinsten
hareketlerin hepsi sanki mesaj veriyor.

anlık hareketimle arkama dödüğümde
süzdüm hem sağı- solu bu ses nerdendir diye
baktım yakın bir yerden, kulağımın dibinden
yakınlık kadar uzak kitaplığın içinden.

kitaplıkta bir ışık,ışığın ardı kitap,
siyah, büyük puntolar bir nizama dizilmiş
kitaplıkta bir ışık ışığın ardı mana
sayfalarından sanki gözyaşları süzülmüş

koştum bir an oraya sesi bulurum dedim,
ve heycan içimde, can çıkacak kalbimden
aldım baktım adına sigara içen adam
bu kez selam veriyor "Vecdin Penceresi"nden

bir noktada cemlenmiş kitapdaki sayfalar
odama yayılırken söylüyor o mısralar
"ey genç adam yolumu adım adım bilirsin
erken gel beni evde bulamayabilirsin..."