Erken çıkan fırtınada. Şiiri - Ali Kamil

Aşkta ayrılığı yaşadı vefayı unutmadan
Güneşten çok gölgesi vurur geceye
Gölgeye ise talip papatyalar
Papatya yaprağı kuş kanadına akran
Papatya gibi yolunurken
kanatları
Büyüttüğü sevdayı gömercesine
uçurum kenarına tüner
Şakır/şakıdıkça
Hasretin kucağına düşer

Kimbilir hangi acılardan süzülür
yapraklarından hüzün tohumları kan gibi damlar
Kimbilir nasıldır
Şairin kadınının fotoğrafına bakarken duyması
ıhlamur kokularını
Kimbilir nasıldır
Karanlık şose yollara
geçmişi gömerken geleceği yaşamak
Gözlerinde uçurum karanlığı teleklerini savururken
Şiir mırıltısında bakarken kadınına
Adları ayrılığa işlenmiş
göçmen kuşlar gibi
Hasreti yaşamak
erken çıkan fırtınada..