Erken Bir Kıyametmi? Şiiri - Cihat Şahin

Ehl-i tuğyan kudurdu; ne had bilir ne hudut!
İlan-ı isyan ile hakka kafa tutarlar!
Set çekmeye densize; imkânımız çok mahdut,
Sınırsız (!) hürriyetle; dine çamur atarlar!

Çiğneniyor hukuklar; çekinmeden aleni!
Korumuyor adalet(!): gerçek haklı olanı!
Güldürmüyor netice, asla mağdur kalanı!
En dehşetli katiller; bir kaç sene yatarlar!

Kahramanlık sayılır; vatanına hainlik!
Alkış alır kiminden; milletine her hinlik!
Şiir diye konulur; sitelere lâinlik!
Şuurlu geçinenler; ona tebrik atarlar!

Teröristler dağlardan, sitelere inmişler!
Sevimli rumuzların; arkasına sinmişler!
Burayı kastronun; bir çiftliği sanmışlar!
Yaratana küfredip; arşa kurşun sıkarlar!

Eğlencede sınır yok, mubah olmuş her haram!
Fasıklar haykırıyor; ”yaparım varsa param! ”
Her görüş şeytanice; münkirce bütün kuram!
Hakkı ters yüz ederek; ona yalan katarlar!

Zengin bilmez zekâtı, acımaz fukaraya!
Fazlasını sarf etmez, yığıp tapar paraya!
Hürmeti, merhameti; köprü yapmaz araya!
Mal ve para onları; helaklere atarlar!

Mürailer çoğaldı; yağcı doldu her taraf!
Mertlik kalktı ortadan; oldu hak söz bertaraf!
Silik sözler modadır; mihenk meçhul yok sarraf!
Altın diye bakırı; ihaleyle satarlar!

Namus orta malıdır; varsa paran alırsın!
“Ayıp günahtır” desen, çağ dışında kalırsın(!)
“Çetelere dur” desen, hayatından olursun!
Küçücük bebekleri; fuhşa alet yaparlar!

Mukaddese saygı yok; denilerden var hücum!
Ya din vardır hedefte, ya da bir garip hacım!
Bazende hedefleri; türbanlı mağdur bacım!
Mümine’ yi zemmedip; iblise göz kırparlar!

Hiç durmadan zorlanır; hakka ait sınırlar!
Ne kitaba uyarlar, ne resulü tanırlar!
Kahhar sabır ettikçe; hâşâ yoktur sanırlar!
Hakarete yönelip; dalalete saparlar!

Bunlar değil alamet, asla hayra felaha!
Terk’e uğrar ittika; rağbet azdır salah’a!
Bunca isyan ve tuğyan; gadap verir ilah’a!
Acil bir kıyameti; zorla kader yaparlar!

19.07.2007-İzmir-