Erken akşamlar Şiiri - Dağlar Özügüç

Bu yine bizim kasabadaki
Erken akşamlardan biridir
Şu an Zakirin Meyhanesinin
Tamda açılma vaktidir
İki kadim dostun buluşma
Günahkar duyguların kavuşma
Dertlerini paylaşma yeridir
Akşamcıların da efkar saatidir

Meyhanedeki garsonların katmerli dertleri
Yavaştan mezelere serpiştirme vaktidir
Birazdan duyulur inceden müzik sesleri
Sanki bu dertli nağmeler
Bizim sokağın genel karakteri
İnleyen bu hüzün nağmeleri
Yürekteki yaraları depreştirir
İki kadeh atanların kafalarını güzelleştirir

Yoğunluk azaldı mesai saati bitti
Mahallede herkes evine gitti
Bekçiler köşelerde nöbete başladı
Artık yılgın akşamların işret vaktidir
Bu müzik bizim meyhaneden
Arşa ulaşan Neşat Ertaş sesidir
Onun nağmeleri kalplereden kopan
Mahalleyi önüne katan heyelan gibidir

Bu hüzünleri gönüllere yığan
Bağrı yanık sessiz bir isyan
Sevgiliye sunulan son hatıradır
Her nağme sevdasına umut arayan
Aşığın gözlerinden akan
Hüzünden bir damladır
Bu isyan gerçeğe adım adım ulaşan
Sevgiliye yakılmış dipsiz bir ağıt
Son menzil için yapılan duadır