Kalplerinde aşk işaretiyle doğar kimileri... Yeryüzüne gönül indiremez onlar... Hayatı ve insanları anlarlar,hayata ve insanlara merhamet duyarlar,ama hayatın ve onun içindeki insanların yaşadıkları gibi yaşamazlar.
Aşk işareti ile doğanlar yaşarken dünyaya talip olmazlar...Bilirler ki ne isteseler,neyi ansalar,ne kazansalar aşkın dışında hiçbir şey avutmaz onları,teselli etmez...Gönüllü sürgündür onlar...Gizliden gizliye hissederler bunu...Sonsuz bir ışıktan kopup gelmişlerdir geldikleri yere...Kopup geldikleri ışığa inançları ne kadar büyükse,içlerinde ki acı da o kadar derindir...Bu acı hatırlatır onlara kopup geldikleri yeri...Bu acı hatırlatır onlara kim olduklarını ve niye varolduklarını...
Kalplerinde aşk işaretiyle doğsa da bazı günler yorulur insan karşılıksız sevgilerinden...Yorulur kendisini anlatamamaktan...Sevgilim der,sevgilim der,ama,sevgilim dediği yanında değildir,bilir...Bazı günler insan soluksuz kalır,içindeki sevgili olmasa bile karşısındakine deliler gibi sarılır...O olmadığını bile bile sonsuz bir umutsuzlukla sarılır...İnsan soluksuz kalmaya görsün,sevgili diye bütün yanlışlarına,bütün kaçışlarına,kendine yaptığı ihanetlere sarılır...İnsan bir kere içindeki aşktan umudunu kesmeye görsün,her şey olmak,her yere yetişmek için bu hayat düşer...Her şey olduğunu,her yere yetiştiğini sandığı anda,ortada kendisi yoktur artık...Kaybolmuşluğa çok yakındır...Kopup geldiği ışığa inancı azalmıştır...Daha az acı çekiyordur artık...Ama daha mutsuzdur eskisinden....Daha mutsuzdur,o ışığı acı çekerek özlediği günlerden...
Soluksuz kaldığım kendime bile sakladığım günlerden bir gündü...Kaybolmuşluğa yakındım...İçimdeki acı hızla eksiliyordu...Işık soluyordu,soluyordu tıpkı sesim gibi...Soluyordu içimdeki aşk işareti gibi...Öylesine kaybolmuştum ki bulamıyordum artık içimde neyi yitirdiğimi,neyi kirlettiğimi...Öyle uzaklaşmıştım ki kendimden,kendimi bulmak için birine ihtiyacım vardı...
Onunla nerede ve nasıl tanıştığımız önemli değil....Gerçekten değil...Kaybolmuş insanlar birbirini çabuk buluyor....Umutsuzluk umutsuzluğu çağırıyor...
Konuşmaya susamıştık...Sanki ikimizde dilini,kültürünü bilmediğimiz uzak ülkelerden henüz dönmüş gibiydik bu ülkeye...Oysa böyle bir şey yoktu...Hep buradaydık...Hep o ışığımızdan kaybolduğumuz yerde...O ışığı orada bırakıp bu dünyaya,bu hayata gönül indirdiğimiz,her şey ve her yerde olduğumuzu sandığımız yerde...Hep o soluksuz kaldığımız yerde...Daha vakit var,o ışığa sonra dönerim, dediğimiz bu yerdeydik ikimizde...
Devamını Oku
Aşk işareti ile doğanlar yaşarken dünyaya talip olmazlar...Bilirler ki ne isteseler,neyi ansalar,ne kazansalar aşkın dışında hiçbir şey avutmaz onları,teselli etmez...Gönüllü sürgündür onlar...Gizliden gizliye hissederler bunu...Sonsuz bir ışıktan kopup gelmişlerdir geldikleri yere...Kopup geldikleri ışığa inançları ne kadar büyükse,içlerinde ki acı da o kadar derindir...Bu acı hatırlatır onlara kopup geldikleri yeri...Bu acı hatırlatır onlara kim olduklarını ve niye varolduklarını...
Kalplerinde aşk işaretiyle doğsa da bazı günler yorulur insan karşılıksız sevgilerinden...Yorulur kendisini anlatamamaktan...Sevgilim der,sevgilim der,ama,sevgilim dediği yanında değildir,bilir...Bazı günler insan soluksuz kalır,içindeki sevgili olmasa bile karşısındakine deliler gibi sarılır...O olmadığını bile bile sonsuz bir umutsuzlukla sarılır...İnsan soluksuz kalmaya görsün,sevgili diye bütün yanlışlarına,bütün kaçışlarına,kendine yaptığı ihanetlere sarılır...İnsan bir kere içindeki aşktan umudunu kesmeye görsün,her şey olmak,her yere yetişmek için bu hayat düşer...Her şey olduğunu,her yere yetiştiğini sandığı anda,ortada kendisi yoktur artık...Kaybolmuşluğa çok yakındır...Kopup geldiği ışığa inancı azalmıştır...Daha az acı çekiyordur artık...Ama daha mutsuzdur eskisinden....Daha mutsuzdur,o ışığı acı çekerek özlediği günlerden...
Soluksuz kaldığım kendime bile sakladığım günlerden bir gündü...Kaybolmuşluğa yakındım...İçimdeki acı hızla eksiliyordu...Işık soluyordu,soluyordu tıpkı sesim gibi...Soluyordu içimdeki aşk işareti gibi...Öylesine kaybolmuştum ki bulamıyordum artık içimde neyi yitirdiğimi,neyi kirlettiğimi...Öyle uzaklaşmıştım ki kendimden,kendimi bulmak için birine ihtiyacım vardı...
Onunla nerede ve nasıl tanıştığımız önemli değil....Gerçekten değil...Kaybolmuş insanlar birbirini çabuk buluyor....Umutsuzluk umutsuzluğu çağırıyor...
Konuşmaya susamıştık...Sanki ikimizde dilini,kültürünü bilmediğimiz uzak ülkelerden henüz dönmüş gibiydik bu ülkeye...Oysa böyle bir şey yoktu...Hep buradaydık...Hep o ışığımızdan kaybolduğumuz yerde...O ışığı orada bırakıp bu dünyaya,bu hayata gönül indirdiğimiz,her şey ve her yerde olduğumuzu sandığımız yerde...Hep o soluksuz kaldığımız yerde...Daha vakit var,o ışığa sonra dönerim, dediğimiz bu yerdeydik ikimizde...
Erkek sevmeyecek kadını,
Kadın,erkeğine tapmalı.
Bakmalı onlara,
saçını süpürge etmeli.
İşine gelmezse eğer,
Baba evine gitmeli.
Bunalırsa kekre dışarıya fırlar,
kadına gelince,
o biraz zorlar.
Söz dinlemeyen kadının,
Ya üstüne kuma gelir,
Yada kapıya korlar.
İnsanlığın, Erkekliğin ve adam olmanın bittiği yerde uygulanacak durumlar bu sergilenler..
Halbuki erkek; Güçlü olan varlığını şefkate, merhamete, sevgiye, afetmeye, idareci olmaya ve yapılan yanlışların doğru olmaya varlığını kullanmalı..Mazlum bir kadını kapı dışarı etmek ne erkekliğe ve nede insanlığa sığacak bir durum değildir...
Tabiki şiirin ruh hissiyatını değerli şairemize bırakıyoruz..
Özellikle sevgi ve şefkate ihtiyacı olan hanımlarımıza gereken ilgiyi göstermek temennisiyle kıymetli şiirinizi tebrik ediyor başarılar diliyorum Ayşe hanım.
+ Tam puan antolojimde.
Sevgi ve Selamlarımla
Sizin yansıttığınız düşünceler erkekliğin bitmişliğini anlatıyor.Yaşam tarzımızdaki bu düzen aynen böyledir.İnsanlar kendilerini kaf dağında gördükleri sürece adileşirler. Ohalde erkekte kadında insan olarak başkalarının özgürlüklerine sahip çıkmadan saygılı olmalıdırlar.Kimse kimsenin malı değildir.Cinsiyet farkı insanları birbirinden üstün tutmaz.Kendini erkek zanneden ne namussuzları tanıyoruz hayatta..Bu gibi duyguları kültürünüzden siliniz saygılarımla Ertan Ünlü
Erkektir,güçlüdür,
Eser,gürler,
aciz kadın gördümü,
ezerde geçer,
kadın ona göre elindeki kirler,
yıkadı mı,
ne kadın kalır,nede izler.
Bugün birini sever,
Yarın diğerini,
Sevmek dediğinde ne ki,
Kadın erkeğin zevki.
Erkekeğin namususu,
yıkarsan temizlenir.
Hayır kardeşim eşini( karısını) döğen erkek güçlü sayılmaz o güçsüz ve zayıf erkekler yaparlar kendi namusunu bilmeyen hiç bir zaman elin namusunu bilmezler 10 puan
şiir güzel gerçek hayatlardan kesitler var ..lakin güzel ülkemde kadına deger verilmesi eleştirilecek boyutta degildir biz cenneti annenin ayaklarının dibinde bulacagımız desturla yasıyoruz ....
ee hayat bu istisnalar da olabilir belki bu istisnalar göze batacak şekilde çogalmışta olabilir ...
şairi duyarlı yüreğinden ötürü kutluyorum
ÜLKEMİZİN MALESEF ACI GERÇEĞİ. BİR KAÇ YIL ÖNCESİNE KADAR, BİR YAZARIMIZIN DEDİĞİ GİBİ ' KADININ ADI YOK' TU.
DUYARLI YÜREĞİNİZİ KUTLARIM. TAM PUAN.
SAYGILARIMLA.
Aşkolsun Ayşe hanım artık devir değişti Kadın egemen ouyor her yerde.Aslında öyle de olması lazımKadın eli değmeli bir şeye yoksa güzel olmaz.Kadın annedir melektir.Şahsınızda bütün kadınları saygıyla selamlıyorum.MEHMET KINDAP
kutluyorum yazan güzel yüreği..
namık cem
Çok harika dizeler,büyük bir beğeni ve takdrle okudum.Ancak kadınına değer vermeyen erkek bana göre,erkek değildir,hele eza veren,acizdir,zavallıdır.Duyarlı ve güzel oduğu kadar kocaman ve sevgi dolu yüreğinizi,güçlü ve etkili kaleminizi kutluyorum.Saygılar
Erkektir,güçlüdür,
Eser,gürler,
aciz kadın gördümü,
ezerde geçer,
kadın ona göre elindeki kirler,
yıkadı mı,
ne kadın kalır,nede izler.
Bugün birini sever,
Yarın diğerini,
Sevmek dediğinde ne ki,
Kadın erkeğin zevki.
Değerli şairem malesef günümüzde böyle erkekler çoğaldı biri çıkıyor binin adı gidiyor yüreğinize sağlık kaleminiz daim olsun tam puanımla ant saygılar
görünen köy kılavuz isteemzmiş.dokunsada bana dogruya ne söylenirki çok güzel yazmışsın hanım efendi.mahcuubum.mahzun olan sensin.söz sende. kalem sende. acı sende kayıp sende. o kadarad sıtem edecek erkekelere. herkes ayağını denk alsın. dokunmasın .
Bu şiir ile ilgili 10 tane yorum bulunmakta