Küçücük çocuktum söylerdi anam,
Erkeklik ağlamaz oğlum ağlama,
Daha o zamandan koydum kafama,
Erkekler öldü mü neden ağladım.
Yar dedim yardı girdi kanıma,
Merhem dedi tuzu bastı yarama,
Varıp elini öpsem sorsam anama,
Erkeklik öldü mü neden ağladım.
Dosta koştum dosta,boşa yoruldum,
Ne zalim avcıymış,kalpten vuruldum,
Kanlı gözyaşlarım selde boğuldum,
Erkeklik öldü mü neden ağladım.
Çiftci İsmail'im derbeder oldu,
Devran böyle imiş öğren bu yolu,
Çaresiz teselli göz dolu dolu,
Erkeklik öldü mü neden ağladım.
Kayıt Tarihi : 3.4.2015 10:38:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!