Erkekler Gece Ölür Şiiri - Cem Uçar

Erkekler geceleri ölür
Erkekler aynı geceler gibi geceleri ağlar
Aynı sabahlar gibi sabahları ağlamazlar
Ama sabahları belli olur ağladıkları
Yapraklardaki çiğ taneleri gibi
Sevgilinin ellerindeki terlemiş el falları gibi

Erkekler geceleri ölür
Ayrılmak geceleri koyar en çok
Kimse yokken yanında
Affedilmeye alışmış bir cehrede artık sadece
Sevgisizliğin ve yorgunluğun
Yanlızlığın ve kinin
Aşkın ve ızdırabın
Nefret makamındaki türküsü
Ağızlardaki sigara dumanıyla bütünleşir

Erkekler geceleri ölür
Kaybetme korkusu
Yenilme gerçekliğinden çok
Gelmeyecek gidenlere ağlanır bir kez daha
Hazır ağlamaya başlanmışken
Mutsuzluk koyar rakıyı kadehlere
Ve koyar sinelere en tatlı repliklerini hayatın
Göz yaşları ne sıcaktır ki eritmeye başlar geçtiği yerleri
En sonunda göğsünden içeri kalbini

Erkekler geceleri ölür
Bir kurşun üzerinde seyahat etmenin heyecanı
Her ne kadar bilinse de seyahatin uzun olmayacağı
Heyecanlandırır her erkeği ve sevenini

Erkekler geceleri ölür
Hayatın acımasızlığına bir kere daha kahredip
Bir kere daha sövüp derinden ve içten
O gece bir gül üstünde başlayan yeni bir aşkla beraber
O gece bir erkek o gülün köklerinde köklerce ölür

Dedim ya erkekler geceleri ölür
Ayağında sevgilinin ilk yüzüğü
Boynunda aşağıya inmeyen hıçkırıkların zinciri
Ve kalbinde edilen yeminlerin hançeri
Aklında yine sevgisiyle
Erkekler geceleri ölür

Erkekler geceleri ölür
Tıpkı gece yağan yağmurlar gibi
Sabah çiğ olup ertesi gece bir kez daha
Yağabilmek için
Ertesi gece bir kez daha ölmek için.

10.02.2003 10:58:45