Nedendir bilmiyorum ama biz erkekler hep cabuk bikiyoruz iliskilerimizden veya yalnizlik korkusu ile vahsice saldiriyoruz sevdigimiz insana olgunlugu bilemiyoruz
her ne yaparsak yapalim sadece ogunmek icin yapiyoruz hatta sex bile yapsak oh soyleydi oh boyleydi diye anlatiyoruz hani derler ya kizlar konusur biz birebir yasatiyoruz dost muhabbetlerinde karsimizdakilere sanki cdden film seyreder gibi oluyoruz o konusmalarda ve anlatilanlarin yarisinin yalan oldugunu bildigimiz halde ses cikarmiyoruz
cunku beynimizde istiyor oyle olmasini bir fantazi dunyamiz var ve onu zenginlestirecek her sese kulak veriyoruz affiniza siginiyorum ama resmen beynimize sanal masturbasyon yapiyoruz buna yalan diyebilen varsa ciksin ve patir patir soylesin
hep severiz ama sonunda onunla bir omur gecirme fikri bizi korkutur ya sorumluluk ustlenme korkusu ya da ondan gunun birinde sikilma kuskusu ve nasil kurtulurum oyle olursa sorusu hep beynimizi sorgular neden normal bir insan olamayiz biz tek bildigimiz sey o an yasadigimiz sevgi selini karsimizda ki insana ten temasi ile aktarmak yani oyle olursami ask ask oluyor ten temasi bence bir hictir en guzeli bir opucuktur yanaktan bile olsa sevgiyi anlatmasi yeter
nice insan sevdigini veya sevildigini sanirken bir gecelik aska kurban gitmis ve artik hayat sevincini kaybedip ruhsuz bir sevda colune dusmustur
o begenilmeyen hayat kadinlari en guzel ornek sanirim niceleri bir ask ugruna dusuyor o hayata
kim ister ayni gok yuzu altinda yasadigi insanlarin ruhlarini kaybetmesini ben istemem ama isteyenleride yok etmeye gucum yetmiyor
Tamamını Oku
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta