Yine resmin kaldı geriye
Yine gözyaşlarım kaldı
Havada kalan ellerim
Gitme dercesine salladığım ellerim
Çatlarcasına ağlayan gözlerim kaldı geriye
Sonra yine yıldızlar
Uzakta bir ney sesi, vokalisti rüzgâr
Ve onlara eşlik eden titrek yapraklar
Hepsinin üstüne bir de senin gidişin
Düştün yine aklıma
Düştün kor gibi yüreğime
Susuyor yüreğim
Dokunsana yüreğinle fırtınalar kopan yüreğime
Görmüyor musun nasıl da bağırıyor
Seni seviyorum diye
Dokunsa gözlerime kendimi hapsettiğim gözlerinle
Görmüyor musun nasıl da ışıldıyor
Ben hayatın boyunca
Ecelin bekleme salonunda, aşkın kapısında
Ayrılığın yatak odasındaydım.
Yine resmin kaldı geriye
Yine gözyaşlarım kaldı
Havada kalan ellerim
Gitme dercesine salladığım ellerim
Çatlarcasına ağlayan gözlerim kaldı geriye
Sonra yine yıldızlar
Hayat yüzümüze gülmekte
Ama hep sırtımızdan vurmakta
Kapımıza dayanmışsa hasret çekmek
Gözlerimizi zorluyorsa ağlamaklı yüreğimiz
Çare yok
Ağlayarak çekeceğiz hasreti
Dalınca uykuya bu şehir
Benim de ızdırabım başlar
Yüreğimdeki fırtınayla boğuşurum sabahlara dek
Soru işaretleri hançer olur beynimde
Batarlar vücudumun her yerine şafak doğana dek
Gözyaşlarım alev olur
Hayat yüzümüze gülmekte
Ama hep sırtımızdan vurmakta
Kapımıza dayanmışsa hasret çekmek
Gözlerimizi zorluyorsa ağlamaklı yüreğimiz
Çare yok
Ağlayarak çekeceğiz hasreti
Titrek mısralarımdasın hâlâ
Hani eskiden senin için bağıran mısralar
Şimdi ürkek ve titrekler
Çünkü hala seni anlatıyorlar
Hâlâ seni yazıyorlar
Batmıyasıca adın mısralarımda
Hiç düşündün mü acaba
Önceleri senin için deli olan
Uzun boylu esmer çocuk
Şimdi neler yapıyor
Hani acımasızca sırtından vurduğun
Hani bir anda dünyasını yıktığın
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!