İki şehir düşünsen
Biri çok kalabalık
Biri ise bir o kadar küçük
Unutulmuş terkedilmiş
Ben o küçük şehrin insanı
nerdesin birtanem benimlemisin
uzaklardamısın tek sevdiğim
resimlerdemisin sevgiyle yoğrulmuş
ardımdamısın dönsem görsem seni
yüreğimdemisin çıkarsam sevsem seni
sıcak günlerin sıcak geceleri varmış
aklımı kurcalayan sorular istemiyorum
çok fazla tartışılmak sözlerde olmak
kimim ben demek istemiyorum artık
ben seviyorum ve o kadar
sadece beni seven ve sevgisine
Buraya kadar mı bu macera
Bitti mi her şey bir anda
Kaçtı mı elimden mutluluk
Elimde değil yürekte boşluk
Ne var bundan sonra
bir ismi bana yakışırmaktansa
onun sadece eski sevdiğim olduğunu anlasan
kendinin beddua eden olduğunu
kabul olduğunu bir anlasan
çok sev ama kavuşama diyen sen
senin bedduan kabul olmuş
Daha neler varmış bu dünyadan
Senin sevginden güzel, bende olan
Beni mutlu eden tek şey sensen
Yazmak lazım neymiş senden başka sevilen
Uzun yollar varmış git git bitmeyen
Artık bir şeyler yazmak gelmiyor içimden
Kara bir kuyudayım ve artık çırpınamam
Yere oturdum ve bekliyorum artık sessizce
Kapatın beni bu sessizliğe sinsice
Çırpınmıycam artık, yormak istemiyorum
Mutlu olmak istemiyorum
Beni seven gözlerini, bana aşkım
Canım diyişini sevgini hiçbir şeyi
İstemiyorum ben çok yoruldum
Yorgunum, daha fazla yorulmak
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!