Ellerimi tut..
Yüreğime dokun..
Gözlerinde..
Hapis et beni..
Sende bir ömür..
Tutsak kalayım..
Bir insan kendi içindeki yalnızlığa yenilince
Önce hayattın manasını yitirir,
Sonra düşleri kaybolup gider..
Umutları kalır sadece geriye
Sonra biri çıkar, umut verir yine,
Kaç yağmur daha yağsa,
Temizler kafamdaki senleri..
Kaç gece daha geçse,
Kaybolur içimdeki hüzün..
Kaç sabah daha uyansam,
Unutur bu kalbim seni..
Ürkek bir güvercin
Edasında gördüm
Masum bakışlarını,
Gözlerinde ki ışık.
Titrek bir mum aleviydi
sanki, her an sönecekmiş gibi,
Uzak bir Diyar da gördüm onu,
İnsanları hep uzaktan izlemeyi tercih ediyordu,
Hep bir şeylerden kaçıyordu sanki,
Belkide hayatı boyunca
Arayıp sonunda bulduğu,
Aşkını kaybetmişti.
Bazen bir çocuk Yüzüyüm,
Şefkat isteyen,
Bazen bir aşık yüzüyüm,
Sevgi isteyen,
Söyle bana ey güzel insan,
Bana şevkatli sevgini verirmisin...
Arkana bakmadan
Bıraktığın yerin boşlugu içini acıtmadan
Bazen çıkarıp kalbini koyarsın avuçlarına
Avuçlarını agrıtır ağrısı
Kan sızar için sızlar
Yinede dönüp bakmazsın ardına
Sonbahar mevsimindeyiz,
Dökülüp savrulan yapraklar mevsimi bu..
Hüzün mevsimindeyiz,
Yüreğimizden kopup gidenler mevsimi bu..
Yağmurlar mevsimindeyiz,
Gündüzleri üşüten,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!