GEÇMİŞE MAZİ
Bilmek istemiyorum kaç gün geçmiş,
Dünyaya geldiğim ilk günden beri.
Bilmek istemiyorum kaç kez göçmüş,
Köyümün dost bildiğim leylekleri.
Sahilde sular da yüreğim gibi kabardı…
Batan güneşle birlikte son umut da battı,
Ben denize, deniz bana derdini anlattı.
Köhne bir sandalla açıldım durgun sularda,
GÜLÜM
İlkin karardı güneşim, yıldızlarım
Sonra aktı zaman ve zemin avucumdan.
Yüreğimi bir acayip his kaplar,
Güneş ufukla buluştuğu zaman.
Beynimde karmakarışık girdaplar,
Güneş ufukla buluştuğu zaman.
Konuşamam seslere gem vururum.
Nüfusa kayıtlı olduğum yer benim gurbet
Sabah akşam yüreğimde tüter benim hasret…
Has bahçede şenlik var, açtı bahar gülleri,
Mest ü hayran ettiler seyreden gönülleri
Bülbülün gözyaşlarıyla açılan goncalar,
Lisan-ı halleriyle bülbülü anlattılar.
HEVES
“Sen bu değilsin.” dese de içimdeki o ses,
Aynaları bile kandırmak bendeki heves…
Yıldırmadı beni ne keder ne de çile
Fakat öldürdü beni dostun yaptığı hile…
İLK İZ
Yapraklarım vardı benim de nergis
Yıldırımlar düştü her birine
Ve rüzgâr ve yağmur, tufan mı tufan…
Dağıldım arzın en kuytu yerlerine,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!