Bazen çekip gitmekti en güzeli
Kalıp başkalarını üzmektense
Üzülmek demekti gitmek de
Geride bırakarak güzellikleri
Zirvedeyken veda etmeliydi
Siyah bir tuvalin üstünde
O an vurulan fırça darbeleri hayat
Yazılırın renginde yaşanmışlıklar
Yaşanmışların acısındaki renkler
Gerçeğin ve acının rengi
Yalnızlığı teklik sandım
Yanıldım
Kalabalıklar dahi yalnız olabilirmiş
Bilemedim
Yeni yaralar açtım karşımdakinde
Gerçeğin çarpıtılmış halidir suskunluk
Yalan söylememenin yalanı olduğu gibi sessiszliğin.
Nasıl yalansa gölgenin varlığı,
Güneşin eksikliğide yalandır gölgelerin olmadığı yerde.
Üç vakit oldu sadece
Konuşmayalı seninle
Nasıl bu kadar özledim
Günler neden bu kadar uzun geldi
Aylar, yıllar geçmiş gibi aradan
Ama bunda da mutlu olacak bir yön var
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!