Erkan Öztürk Şiirleri - Şair Erkan Öztürk

Ak güller
Kırmızı güller
Ellerimde kaldılar
Sen; ince, beyazdan tül elbisen, kanatların bile var
Sen; benim perim, nur saçma öyle
Gözlerimi kamaştırıyorsun

Sen yoksun geldiğim yerde´yüreğim acıyor
Gözlerin yok burada gülümseyemiyorum
Sensiz ne haldeyim yokluğunda olmuyor
Bağırsam da nafile kayboluyorum

Bir yerler de eksik olan belliki deniz fenerimsin

Gözlerin okşar gözlerimi
Saçların peşinden sürükler beni
Kalbin hele; yastık yorgan gibi
Seni sevmemek elde mi?

Bir su olsaydın içerdim

Demek isteyip de diyemediğim

Ayrılık, vermedim ser, nasıl verebilirim
Ayrılık, taşıdığım bir özlem, bin hasret
Ayrılık, bir doğma; bin ölmelere gebe
Ayrılık, bilirim, nasıl bilmem bilirim

Bense
O içime işleyen gözler burada olsaydı şimdi onu görseydim dedim
Onun ellerini tutup; hiç bırakmadan, sadece yürüseydim dedim
Çıplak ayak; deniz kabukları ve toplayarak sadece yürüseydik

Öyle dedim...

.....’dan bir kuş gelmiş, budağıma konmuş
Her şey muhabbetle; yoksa adı muhabbet miymiş?
Hala güler yüzü, hala temiz bakışları, hala dem vurur
Demden vurur; fıtratı
Bu kuş; ne kuş? Bu ben; ne aptal?

Bak
Ağaçların çiçeklerine
Dokunma ama
Dalından soldurmadan kokla

Öğrendim...

“Orkestra Şefi” isimli eserde;
Eserin şairi: Erkan ÖZTÜRK; Orkestra Şefi olarak, hepinizi selamlıyorum. Hepiniz hoş geldiniz.
İyi okumalar.

Erkan ÖZTÜRK

Senelerden beri, o kadar çok yalnız kaldım ki bu hale adeta alışır oldum. Hatta kuvvetli olduğumu -nankör hayata karşı yenik düşeceğimi anladığım zamanlar- yalnız kaldığım anlar da anladım.

Şuan da gurur diye nitelendirebileceğim bu his ilk zamanlar benim için bir avunma, tatmin olma yolu idi ancak bundan mütevelliyle yazmaya başlamam ise ayrı bir zevki beraberinde doğurdu.Yazdım yazdım ve gördüm ki yazmak beni rahatlatıyorsa gerisinden kime ne; idi.

Kimi zamanlar hiç daha önce görmediğim bir coğrafyada gezerken gurbetliğin verdiği acıya ağlamaktansa; bastırdığım macera sever yanımın, hayat bulmasına canı gönülden izin verdim. Kimi zamanda Yaradan’ın yansıması olan insanoğlunu caddede sokakta gördükçe onları sevmek, hayran olmak, anlamaya çalışmak, dinlemek suretiyle Allah’a daha da yakınlaşmanın verdiği huzuru hissettim. Öyle ya yaratılmışların en üstünü insan ve her insan ayrı bir gezegen keşfedilmeyi bekliyor gibiydi.

Hayat Orkestra Ben Şef

Hayat orkestra
Ben şef