Senin ruhun yaşlı bir çocuktu,gri renkli cinayetlere tanık olmuş..
Tenime,terin deÄŸse kıskanırdı,Ateistlerin peygamberleri..
İzi,gözle görülmeyen bir intihar biçimiydin,
bir türlü ölmeyi beceremediÄŸim..
Ben,
olsaydı eÄŸer,senin uÄŸruna ölücektimde,
şimdi sanırım şerrinden yaşıyorum..
o yüzden bu haldeyim,anlıyor musun?
Aynaya baktıÄŸında,gördüÄŸün o yüzden..
Biliyorsun deÄŸil mi?
sana en çok mor renk yakışıyor,
morgda,morarmış bir beden..
işte böyle olduÄŸunda sen,Tanrı ayakta alkışlanır..
Al, kışların sana kalsın,eÄŸer erimiyorsa bu sıcaktada aramızdaki buzlar; ben mevsimi yazârım,yarım..
Kulaklarım sağır oldu istemiyorum hiçbir şeyi,
Yüreğimse tahribat içerisinde, yıktığın yerleri onarmakla meşgul.
Bu gece…
Son gece olacak,
Ve hangi aya ait olduğu önemli olmayan bir gece
Gel kaybettiklerimize kaldıralım kadehlerimizi bu gece,
- Ben kaybettiğim senliğine, sen kaybettigin serefine...
giden gelmesin, söyleyin ona
sussun tek söz söylemesin.
- Benim yaşantım onun hayali bile olamaz.
Ve;
Çok zenginim ben!
Her sevgilimden bana yadigar şiirler var heybemde..
Her acıya serpiştirdiğim umutlar
Her küfre bin nasihatım var.
vasiyetimdir benim mısralarım..
Ve şiirlerim
Aşka inanmayanlar şiirlerimi asla okumasın!
ERKAN iPEK
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!