Hayat umut ve sevgi…
Hayat iki nokta arasında,
Bir nefes kadar geçmiş,
Bir roman kadar gelecek,
Belki bilinecek, belki de bilinmeyecek….
Kimse yok mu?
Gül ol, kimsesiz çocuğun yüzüne,
Merhem ol,hastanın acı gönlüne,
Destek ol, düşmüşün omzuna,
SEVDA YILDIZI…
Seni sen diye, karanlıklarda aramak,
Gözyaşlarına bir damla umut olmak,
İsterdim gönlüne kayan bir yıldız olmak,
Yıldızlardan bir tomurcuk göndererek…
Güzün gözyaşları…
Önceleri sızlanmalar,
Sonra derinden sesler ve ıslıklar,
Dayanamadı yaprak düştü toprağa,
Sevdam gökkuşağı…
Kuzeyle güneylerin içinden geçen,
Sevdalar kuşatır, gökkuşağı ufuklarını,
Gözlerimde hüzünlü bir gül,
Bir açsa, kavuşsam kokularına,
Sen bilir misin?
Sen bilir misin,güllerin gözyaşını?
Gonca gonca açar,habbedir sevdasına yaprağın,
Koklamadın ki,bulasın sevda kokusunu toprağın,
Özlemi var,suyun ateşinde yanan yeşile aşkın…
ANLAŞILMADIK
Anlaşılmadık, biri geldi, gitti derseniz,
O benimdir herhalde…
Başka lisanla konuşamam,basit ve sade …
Tüm gerçekleri anlatırım,
BİR BİLSEM…
Bir bilsem ne aradığımı?
Bir bilsem ne bulduğumu?
Bir çift tatlı söz,
Hatırını kıramadığım kahve,
Seni bulmaktayım,
Ruhumun karanlıklarında,
Can çekişen sabırlarda,
Savrulup, kaybolmuşken,
Tekrar doğmaktayım..
-
Ayşe Nurgül Özdemir
Tüm Yorumlaremeğinize sağlık güzel bir çalışma olmuş tebrikler