Bugün çok üzgünsün Menekşe,
Göz bebeklerin küme küme kara bulutlar sanki
Sacların bilinmeyene doğru düğümlenmiş
Belli ki ruhun seni sevmemiş Menekşe
Nedir seni bu hale koyan
Seni yosun tutmuş kayalara benzeten kim
Yüreğe Sığıntı Zaman,
Issız bir adada,
Kumları yosun kaplamış bir sahildi yüreğim,
Akıl işe yaramaz, çaresiz bir yüktü bedende
Söz sükutu yaşar,
Kır çiçeğim,
Kapısında bekleme yüreğimin gir içine ısın,
Issız ve kimsesiz duyguların hayat bulsun
Ruhuna çöken dumanlar dağılsın rüzgarım da
Cezbe ve Hüzün,
Dokunma! ruhuma çizdiğim resmine,
Solmasın, gökkuşağından aldığım renkler
Sus! konuşma azât et kelimeleri
Özümden uzaklaşmasın senli kurduğum cümleler
Güneşsen doğma, kal dağların ardında
Takvim yapraklarına yüklenmiş özlem
Çığlıklarla başlayıp zamanı bölen ses
Ya da sağ kalabilmek için alınıp verilen nefes
Nedenlerle niçinlerin volta attığı dimağ
Kurtulmaya çalıştıkça saplandığın bir ağ
Söyle ey vuslattaki gül
Göçe başladık Orta Asya'dan Anadolu'ya
Nam saldık mertçe yiğitçe üç kıt'aya
Sürekli zalimin karşısında olmuştur bu millet
Bu hamurun suyu sevgi, yoğrulmayacak san veda et
Göktürklerden bu yana,sevda tohumu ektik toprağa
Vurgun yemiş gecenin koynunda biçareyim,
Beynimin kıvrımlarında tasavvur edemediğim düşünceler,
Yalnızlığı yaşıyorum kalabalık hurralara inat
Uzadıkça uzayan gecenin acısıyla şafağı bekliyorum
Güneş kurtulamıyordu esaretten yırtamıyordu geceyi
Bir olsaydı sabah ah! bir olsaydı
Sana bu satırları bir gece yarısında yazıyorum,
İnlerin ve Cinlerin karanlıkta saltanat sürdüğü şu saatlerde
Düşünmekten beyni köstebek yuvasına dönmüş bir adamın
Sana çok uzaklardan yazdığı bu satırlar,
Riyasız, komplimansız vuslat serzenişli bir geçmişin
Hüzünle kağıda aktarılışıdır.
Gecelerimi sabaha taşıyan Ay Işığı Gözlüm
Gönlüme bir hücre bulamadım yavandır özüm
Kapanır gözlerim kirpiğime geçmez ki sözüm
Vuslatına varamadım kor olmuş közüm
Hasret pınarına akıyor göz yaşlarım
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!