Eriyor Eriyorum Şiiri - Melek Dönmez

Aradım izini bulamadım ,
Şaşkına döndüm,
İsyanlardayım ,
Söyle;
Allah aşkına , nerelerdesin sen.
Az kaldı deliriyorum ben.
*
Durmak bilmiyor özlemlerin,
Artıkça artıyor,
Hasretliğin bu kadar zor olduğunu,
Gidişinle anladım.
Yüreğim volkan,
Damarlarım coşkuyla akan bir nehir,
Bu nehir ki içinde akan ,
Patlamış volkandan sızan lavlar,
Sarıyor bedenimi eriyor,
Eriyorum,
*
Nere gitsem,
Nere baksam,
Gözlerim seni arıyor,
Her zil çaldığında, bir ses duyduğumda,
Sen geldin sanıyrum.
Beklentim boşa çıktığında,
Kahroluyorum.
*
Sen gittin gideli,
Işıkların rengi değişti, soldu açan çiçeklerim,
Yaşamın tadı tuzu kaçtı,
Anlamsız,
Manasız, varla yok arasıda yaşıyorum.
Yaşamak denirse buna,
Yaralı bir kuş gibi çırpınıyorum,
*
Sen yoksun ya,
Yediğim lokmalar,
Ictigim sular,
Düğüm düğüm boğazımda sindiremiyorum.
Gel desem gelemezsin,
Sev desem sevemezsin,
Duygularımı yitirdiğimi söylesem de duyamazsın.
Nerden bileceksin,
Günlerimin ay, haftalarımın yıl olduğunu.
Sayende;
Yazın sıcağında,
Sağnak yağmurlara gebe oldu gözlerim.
Kendimle savaşıyorum.
Kayboluyorum.

Melek Dönmez,
İst.